Ο άνθρωπος που οδήγησε τον Χρήστο Φρντζεσκάκη στην ελίτ της Παγκόσμιας σφυροβολίας ανοίγει την καρδιά του στο sportcaster και λίγες ώρες μετά την 6η θέση του 22χρονου αθλητή του στο Πανευρωπαϊκό, μιλάει για όλους και για όλα. Με πάθος και χωρίς περιστροφές,  υπερασπιζόμενος τους αθλητές του αλλά και την αγάπη του για το αγώνισμα που υπηρετεί για πάνω από 30 χρόνια

Η σφυροβολία στα Χανιά έχει ονοματεπώνυμο: Κωστής Παπαμαρκάκης. Και αυτό δεν είναι διόλου υπερβολικό. Είναι ο τελευταίος των ρομαντικών, ο πεισματάρης που δεν τα παρατάει, ο άνθρωπος που μάχεται σε αντίξοες συνθήκες, που παλεύει για το άθλημα του, πολλές φορές ακόμα και με …. ανεμόμυλους. Είναι αυτός που έχει “πέσει” πολλές φορές, αλλά που όμως πάντα ξανά-σηκώνεται πιο δυνατός. Αυτός που εδώ και λίγες ώρες μπορεί να νιώθει και πάλι δικαιωμένος, βλέποντας το “παιδί” του να κατακτά την 6η θέση της Ευρώπης ένα μήνα μετά την 9η στο Παγκόσμιο του Ορεγκον.

Ο Κωστής Παπαμαρκάκης, που σημειωτέων για πρώτη φορά στην 30ετή προπονητική του καριέρα καθοδηγεί αθλητή της κατηγορίας ανδρών (όλοι μόλις ενηλικιωθούν φεύγουν για άλλες πολιτείες), λίγες ώρες μετά την νέα μεγάλη επιτυχία του Χρήστου  μίλησε στο sportcaster.gr από το Μόναχο της Γερμανίας και δεν άφησε τίποτα ασχολίαστο. Αναφέρθηκε στο τελικό, στο μεγάλο ταλέντο του Φραντζεσκάκη, στην πορεία του μέχρι τώρα αλλά και στους επόμενους στόχους. Ο ίδιος δηλώνει χαρούμενος και δικαιωμένος, αλλά δεν παραλείπει να δηλώσει και προδομένος… Για μια ακόμα φορά  βγάζει κραυγή αγωνίας και μετά από πολύ “παραμύθι και ψέμα” που έχει φάει όλα αυτά τα χρόνια απλά περιμένει ένα θαύμα και κάποιον να αποδείξει ότι τα Χανιά δεν θέλουν να διώξουν τον Φραντζεσκάκη!

Για το μόνο που δεν θέλησε να μιλήσει είναι για την “σχολή Παπαμαρκάκη”. Ας είναι τα λένε οι άλλοι για αυτόν… Ετσι άλλωστε κάνουν όσοι έχουν ”Πρεπειά” και ”Ταπεινότη” τις δυο αρετές που ο ίδιος έχει ψηλά και αρέσκεται συχνά να προτάσσει…

Στον μ.Βαϊδάκη

“Ο Χρήστος στο Μόναχο ανέβηκε ένα σκαλί”

Κόουτς να αρχίσουμε με τις κλασικές ερωτήσεις που γίνονται σε ανάλογες περιπτώσεις. Περίμενες την έκτη θέση του Χρήστου στο Μόναχο;

Περίμενα να μπει στην οχτάδα και αυτός ήταν ο στόχος… Με βάσει τα αποτελέσματα στο Παγκόσμιο, ο Χρήστος στο Μόναχο είχε την έβδομη θέση. Οι έξι πρώτοι Ευρωπαίοι του Παγκοσμίου είναι πολύ δυνατοί αθλητές με ρεκόρ πάνω από 80 μέτρα. Οπότε ερχόμενοι στο Μόναχο είχαμε στόχο την οχτάδα. Ο Χρήστος κατάφερε να περάσει τον Γάλλο (Μπιγκό) και για μένα η έκτη θέση ήταν έκπληξη. Οχι ότι δεν μπορούσε να ρίξει καλύτερα ο Χρήστος αλλά αυτοί οι μεγάλοι αθλητές, είναι πιο έμπειροι με πολλές διακρίσεις.

Αρα μπορούμε να πούμε ότι ο Χρήστος στο Μόναχο ανέβηκε ένα σκαλί παραπάνω;

Είναι ένα μεγάλο βήμα για τον Χρήστο αυτή η 6η θέση. Και ο Αγγλος (σ.σ.Μίλερ) που πέρασε στην τελευταία βολή ο Χρήστος  και τον άφησε 7ο, είναι ένα αθλητής  με ρεκόρ πάνω από 80 μέτρα. Να σας πω μόνο ότι οι επτά της πρώτης οκτάδας του τελικό στο Μόναχο έχουν βολές πάνω από 80 μέτρα. Ο Χρήστος βγήκε έκτος και για μένα είναι πολύ μεγάλη έκπληξη και μεγάλη επιτυχία.

Συνεπώς η ερώτηση πόσο ικανοποιημένοι είστε, και εσύ ως προπονητής και ο Χρήστος, έχει απαντηθεί ήδη…

Ναι αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα. Συν τοις άλλοις, προχθές ανακοινώθηκαν τα όρια για το επόμενο Παγκόσμιο στην Βουδαπέστη που τέθηκαν στα 78 μέτρα. Οριο που ο Χρήστος με το 78,20 στη Γερμανία το έπιασε ήδη, οπότε πλέον θα είμαστε πιο άνετοι για τη νέα χρονιά κάνοντας την προπόνηση με λιγότερο άγχος και θα μπορούμε να κάνουμε καλύτερο προγραμματισμό.

“Τον Χρήστο πλέον τον αναγνωρίζουν ως σοβαρό αντίπαλο”

Πως αντιμετωπίζεται πλέον ο Φραντζεσκάκης από τους αντιπάλους του σε αυτές τις διοργανώσεις και τα μεγάλα ονόματα του αγωνίσματος;

Θα σου πω τι βλέπω εγώ και από τους προπονητές αλλά και από τους άλλους αθλητές. Υπάρχει πλέον μια αναγνώριση, όλοι οι προπονητές μου έλεγαν για την πολύ καλή δουλειά που κάνουμε. Πλέον τον σέβονται και τον αντιμετωπίζουν σαν μια υπολογίσιμη μονάδα και λένε πως είναι ένας αθλητής που μπορεί να ρίξει μακριά. Ξέρουν πλέον ότι ο Φρντζεσκάκης θα πάει στους αγώνες,  θα ρίξει καλή βολή και θα κατακτήσει καλή θέση.

Σημαντικό αυτό και αποτελεί μια πρώτη δικαίωση και για τους δυο σας. Και ειδικά σε ένα αγώνισμα που είναι ιδιαίτερο και πολύ ανταγωνιστικό αυτήν την εποχή με πολλούς μεγάλους αθλητές. 

Η σφύρα αυτήν την εποχή είναι σε άλλο επίπεδο. Για να καταλάβεις, θα σου πω κάτι πολύ χαρακτηριστικό. Η επίδοση που έκανε ο Χρήστος στο Μόναχο έδινε μετάλλιο στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα! Η σφύρα έχει ανέβει πολύ το τελευταίο διάστημα και ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος.

“Είναι δικαίωση για μένα”

Τι σημαίνει για τον Κωστή Παπαμαρκάκη αυτή η επιτυχία του Χρήστου;

Είμαι πολύ χαρούμενους…Είναι δικαίωση για μένα, ένα παιδί που το έχω μαζί στα χέρια μου από 12 χρονών και πλέον συγκαταλέγεται στους κορυφαίους του κόσμου. Είναι μεγάλη δικαίωση για μένα, τι να πω… Και αν προσθέσεις στην εξίσωση τα  προβλήματα που έχουμε στα Χανιά, ακόμα παραπάνω.

Που πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει ο Χρήστος, γιατί το ταβάνι του φαίνεται πως απέχει πολλά μέτρα ακόμα…

Ο Χρήστος είναι ένας απρόβλεπτος αθλητής και το λέω με την καλή έννοια. Πάντα με εξέπληττε θετικά. Όταν ήταν έφηβος είχαμε πάει στην Σουηδία για αγώνες με ρεκόρ 81 μέτρα και έριξε 84,22 μέτρα με την 6κιλη σφύρα. Μια επίδοση πραγματικά εξωπραγματική…. Πάντα κάνει  άλματα. Πιστεύω πως τα επόμενα χρόνια θα ρίχνει πάνω από 80 μέτρα και θα διεκδικεί πράγματα. Ο Χρήστος έχει απίστευτα χαρίσματα, είναι μεγάλο ταλέντο, υγεία να έχει – δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Είναι ένα παιδί συγκροτημένο και δουλευταράς στην προπόνηση.

“Ο Χρήστος έχει απίστευτα χαρίσματα, είναι μεγάλο ταλέντο”

Επίσης δείχνει με την παρουσία του στους τελευταίους μεγάλους αγώνες ότι δεν καταβάλετε από το άγχος. Κάνει καλούς αγώνες στις μεγάλες διοργανώσεις παρά το νεαρό της ηλικίας του. Δεν μοιάζει ψαρωμένος που λένε, αν και έχει απέναντι του μεγαθήρια να ανταγωνιστεί… 

Είχε άγχος, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουμε προσπαθήσει να βγαίνει για αγώνες εκτός χώρας και έχουμε καταφέρει να αγωνίζεται σε περισσότερους αγώνες στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα. Αν τον βάλεις να ρίξει μόνος του στα Χανιά, είμαι σίγουρος πως δεν θα ρίξει. Τον φτιάχνουν οι μεγάλοι αγώνες. Έχουμε καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια και έτσι καταφέραμε να συμμετάσχουμε σε πιο ανταγωνιστικούς αγώνες και αυτό τον έχει κάνει να αλλάξει επίπεδο. Φέτος μπήκαμε σε τρεις πολύ δυνατούς αγώνες που είχε αντιπάλους την 6άδα του Παγκοσμίου και όταν το κάνεις συχνά αυτό, τους απομυθοποιείς και τότε αποκτάς αυτοπεποίθηση. Οι αγώνες στο εξωτερικό δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς στην Ελλάδα, τόσο στον τρόπο διεξαγωγής τους, όσο και στις συνθήκες αλλά και τον ανταγωνισμό. Το επόμενο που θέλω, για να βοηθήσω τον Χρήστο είναι να κάνει κοινή προετοιμασία με τους αντιπάλους του. Πήγαμε στις ΗΠΑ για το Παγκόσμιο, νωρίτερα από την αποστολή και στο Σιάτλ είχαμε την τύχη να προετοιμαστούμε μαζί με τους Πολωνούς. Εκεί είδα έναν άλλον Χρήστο και αυτό το γεγονός τον επηρέασε πάρα πολύ. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλό του έκανε και μιλάμε για μόλις τέσσερις κοινές προπονήσεις. Πήγαινε στην προπόνηση και γυάλιζε το μάτι του…Στα Χανιά όταν είσαι μόνος σου τι να κάνεις;

“Στο κομμάτι της τεχνικής είναι καλύτερος απ’ όλους”

Που πιστεύεις ότι υπερτερεί ο Χρήστος. Ποιο είναι το δυνατό του σημείο. Ο χαρακτήρας του, η τεχνική, η δύναμη; Ποιο θα ξεχώριζες;

Δεν είναι εγωιστικό αυτό που θα πω, αλλά στο κομμάτι της τεχνικής είναι καλύτερος απ’ όλους! Και το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια και πολύ αντικειμενικά. Στο κομμάτι της δύναμης έχει μεγάλα περιθώρια ν’ ανέβει. Φαίνεται πάρα πολύ αυτό… Δεν ξέρω πως δείχνει από την τηλεόραση, αλλά από κοντά είναι ξεκάθαρη η διαφορά στην εικόνα του σε σχέση με τους άλλους αθλητές οι οποίοι μπροστά του μοιάζουν με θηρία. Αλλά αυτή τη διαφορά ο Χρήστος την καλύπτει με την υψηλή τεχνική του. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να δυναμώσεις μέσα σε ένα χρόνο, αλλά αυτό δεν νομίζω ότι θα είναι πολύ καλό. Χρειάζεται υπομονή. Το χτίζεις σιγά σιγά αυτό για να μην χαλάσεις την τεχνική σου…..

Πλέον, επόμενος στόχος είναι το Παγκόσμιο στην Βουδαπέστη το ’23. Εκει τι να περιμένουμε, αν και ακόμα είναι νωρίς  

Ναι σαφώς πλέον κοιτάμε τη Βουδαπέστη. Στόχος είναι ένα ή δυο σκαλιά παραπάνω. Κοίτα όλοι μου λένε για τα 80 μέτρα.

Και ο ίδιος μας το είπε προχθές στο sportcaster (δείτε εδώ)….

Ναι και ο ίδιος το λέει, αλλά κοίτα κάτι. Και εγώ το πιστεύω, αλλά σε αυτό το κορυφαίο επίπεδο λες “δύο μέτρα δεν είναι δύσκολο” αλλά δεν είναι έτσι. Δεν είναι και τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Για να ανέβεις δυο μέτρα χρειάζεται πολύ δουλειά, να τελειοποιήσεις τις λεπτομέρειες. Υγεία να έχουμε και όλα θα γίνουν. Νομίζω πάντως ότι του χρόνου θα είναι καλύτερος.

“Αν δεν υπήρχε ο Μανώλης Θωμαδάκης, δεν θα υπήρχε Χανιώτικη σφύρα”

Ολες αυτές οι επιτυχίες της χανιώτικης σφυροβολίας, γιατί δεν είναι μόνο ο Χρήστος, αλλά και τα άλλα παιδιά, όπως ο Αναστασάκης για παράδειγμα αλλά και άλλοι αξιόλογοι νεότεροι αθλητές, είναι μια απάντηση σε αυτούς που αρνούνται να βοηθήσουν το άθλημα στα Χανιά με την δημιουργία ενός αξιοπρεπούς προπονητηρίου;

Έχω βαρεθεί ν’ απαντάω σε αυτήν την ερώτηση και ειλικρινά δεν το βλέπω εύκολο. Έχω βαρεθεί 30 χρόνια τώρα να τρώω παραμύθι και ψέμματα και πλέον απλά περιμένω έναν άνθρωπο να βοηθήσει ουσιαστικά. Αν δεν ήταν ο Μανώλης ο Θωμαδάκης, το λέω ειλικρινά και τ’ όνομα του πρέπει να το βάλεις με κεφαλαία γράμματα “ΘΩΜΑΔΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ”, δεν θα υπήρχε Χανιώτικη σφύρα. Αν δεν είχε βρεθεί αυτός ο άνθρωπος το 2018 να μας παραχωρήσει μια έκταση στην Αγυιά θα είχαν όλα τελειώσει. Τότε είχα φτάσει στα όρια μου και είχα αποφασίσει πως αν δεν  βρεθεί λύση για να φύγουμε από τον Κλαδισσό θα τα παρατούσα και δεν θα ξανα-προπονούσα κανέναν. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι έχω τραβήξει εκεί. Ή τι έχει τραβήξει ο Χρήστος. Ο Φρντζεσκάκης έκανε προπόνηση στον Κλαδισό έξι ολόκληρα χρόνια και αν δεν υπήρχε ο Μανώλης, τώρα δεν θα υπήρχε Χανιώτικη σφύρα. Από τους άλλους φορείς έχω βαρεθεί να ακούω λόγια. Για να είμαι όμως ξεκάθαρος, δίκαιος  και προς αποφυγή παρεξήγησης. Τόσο ο Αντιπεριφερειάρχης Νίκος Καλογερής, όσο και Δήμαρχος Παναγιώτης Σημανδηράκης μας έχουν  βοηθήσει πάρα πολύ προκειμένου η έκταση αυτή να γίνει χώρος προπόνησης, αλλά δεν παύει να είναι ένα ιδιωτικό χωράφι.  Δεν γίνεται τον χειμώνα να κάνει προπόνηση ο Χρήστος που είναι στην ελίτ του κόσμου, σ’ ένα χωράφι και να γυμνάζεται σε ένα δωματιάκι – ψυγείο με δύο βαθμούς μέσα; Βρέθηκε ο κ.Κοκονάς και μας έδωσε ένα προκάτ και μπορούμε να κάνουμε πιο ανθρώπινα προπόνηση. Αλλά όλο είναι θλιβερό…. 

“Αν δεν θέλουν τον Φραντζεσκάκη να σηκωθεί να φύγει το παιδί”

Εσύ πως σχολιάζεις το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ακόμα λύση για την δημιουργία ενός νέου προπονητηρίου;

Ήρθαν οι Φινλανδοί για να συμμετέχουν στα Βενιζέλεια και όταν τους πήγα στο προπονητήριο, έπαθαν σοκ. Δεν το πίστευαν. Εγώ περιμένω, αλλά όλο κάτι γίνεται και δεν βγαίνει μια λύση και δεν υπάρχει τίποτα. Να σου πω κάτι ρε Μάνο και θέλω να το γράψεις: Ο Χρήστος έχει συμμετάσχει ήδη σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε λιγότερο από δυο χρόνια θα πάει και στους επόμενους στο Παρίσι. Και για τους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες στο χωράφι θα κάνει προπόνηση και λέω σε αυτούς που διοικούν τα Χανιά, να δημιουργήσουν μια προοπτική ώστε αυτό το κοπέλι στην τρίτη τουλάχιστον Ολυμπιάδα που θα πάει να έχει ένα προπονητήριο. Είμαι παράλογος; 

Ποτέ δεν έχω ακούσει από έναν φορέα να βγει να μιλήσει για την σφύρα.  Πάντα λένε για το κολυμβητήριο, το ποδηλατοδρόμιο, το κολυμβητήριο στα Κουνουπιδιανά, και δεν το λέω με ζήλια, προς θεού, αλλά η σφύρα δεν υπάρχει πουθενά. Είναι ντροπή για την πόλη και κάποιοι θα πρέπει να ντρέπονται που ο Φραντζεσκάκης κάνει προπόνηση σε χωράφι.  Εμείς τι είμαστε δηλαδή;

Να πω και κάτι ακόμα; Εκτός και αν δεν τον θέλουν τον Χρήστο στα Χανιά. Ο Χρήστος να ξέρουν όλοι έκανε μια μεγάλη υπέρβαση. Τα παιδιά στα 18-19 τους χρόνια πάντα έφευγαν από τα Χανιά για σπουδές. Ο Χρήστος έμεινε εδώ. Πρώτη φορά δουλεύω με άντρα στην καριέρα μου 30 χρόνια τώρα, γιατί οι έφηβοι πάντα έφευγαν. Αν δεν θέλουν τον Φραντζεσκάκη λοιπόν, να σηκωθεί να φύγει το παιδί και να πάει αλλού να βρει την τύχη του…

Σε βλέπω αρκετά απογοητευμένο στο κομμάτι των εγκαταστάσεων. Εχει περάσει από το μυαλό του Χρήστου να φύγει;

Εγώ δεν μπορώ να φύγω από τα Χανιά για οικογενειακούς λόγους, του Χρήστου δεν του αρέσει η Αθήνα και το λέει το παιδί. Πότε θα προγραμματίσουν όμως κάτι; Για να γίνει ένα έργο, χρειάζονται τρία χρόνια; Πρέπει θα βγει ένας να μιλήσει από την πόλη και να βοηθήσουν τον Χρήστο. Εγώ είμαι προπονητής που έμαθα να δουλεύω, δεν είμαι πολιτικός. Καλογερής και Σημανδηράκης μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ όμως χρειάζεται και το βήμα παραπάνω και να μπουν σε ένα γραφείο όλοι οι αρμόδιοι και να μην βγουν αν δεν βρουν λύση για την σφυροβολία. Εμένα μου δείχνουν ότι δεν θέλουν τον Χρήστο στα Χανιά και θέλουν να τον διώξουν! Το λέω με βαθιά  λύπη, αλλά δυστυχώς αυτό μου βγαίνει…  

Δεν γίνεται να περιμένουμε όλα από την ιδιωτική πρωτοβουλία και οι αρμόδιοι να αδιαφορούν προκλητικά. Και για αυτό με τον Θωμαδάκη πρέπει να ομολογήσω ότι νιώθω πολύ άσχημα. Πήγαμε για τρία-τέσσερα χρόνια , αλλά  όλοι από τότε κάνουν την “πάπια’ και ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος. Ο άνθρωπος δεν έχει πει ποτέ το παραμικρό, αλλά είναι σαν να τον εκμεταλλευόμαστε. Δεν είναι σωστό αυτό… 

Ο Κωστής Παπαμαρκάκης όμως, για να μιλήσουμε και για σένα δημιουργεί στα Χανιά σχολή σφυροβόλων…

Δεν μου αρέσουν εμένα αυτά. Ας το λένε οι άλλοι για μένα, εγώ δεν μπορώ να πω για τον εαυτό μου…

Βιογραφικό Σημείωμα (όπως είναι αναρτημένο στον ΣΕΓΑΣ)
Είναι στο δυναμικό του ΓΣ Ελευθέριος Βενιζέλος από το 1999, διάστημα στο οποίο έχει καταφέρει να αναδείξει σπουδαία ταλέντα στις ρίψεις. Εδώ και αρκετά χρόνια είναι σταθερά ομοσπονδιακός προπονητής με εξειδίκευση στη σφυροβολία. Από τα χέρια του έχουν βγει σπουδαίοι αθλητές με τελευταία λαμπρά παραδείγματα τον Μιχάλη Αναστασάκη, τον οποίο γύμνασε μέχρι την κατηγορία Εφήβων και φυσικά τον Χρήστο Φραντζεσκάκη ο οποίος έχει συμμετοχή σε ολυμπιακούς αγώνες, παγκόσμιο πρωτάθλημα και μετάλλια σε μικρές κατηγορίες. Η αδιάλειπτη παραγωγή αθλητών και αθλητριών είναι ένα από το μεγαλύτερο προσόν του. Υπό την καθοδήγησή του ο Ορέστης Ντουσάκης κατέκτησε το μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κ20 του 2021.