Η Χανιώτισσα πρωταθλήτρια σε μια συνέντευξη-εξομολόγηση μίλησε αποκλειστικά στο sportcaster.gr για το πως ”γεννήθηκε” η αγάπη της για το Ζίου Ζίτσου… άθλημα στο οποίο μεγαλούργησε τη φετινή χρονιά καθώς κατάφερε να κατακτήσει την τιμητική 2η θέση στα World Games.

Η Χριστίνα Κουτουλάκη αναφέρθηκε στο πως κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια που βρέθηκαν στο δρόμο της αλλά και για τα όνειρα της από εδώ και πέρα.

Η δευτεραθλήτρια στο Παγκόσμιο του Ζίου Ζίτσου τόνισε το πως η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενηλίκων το 2019 ,κατόρθωμα που κατάφερε πρώτη φορά Ελληνίδα αθλήτρια στους ενήλικες, της έδωσε την ώθηση για να ”κυνηγήσει” το κάτι παραπάνω στην καριέρα της!

Μόλις στα 24 της χρόνια η Χριστίνα, που γεννήθηκε στο Δαράτσο Χανίων, μας έκανε εθνικά υπερήφανους καθώς κατάφερε με ”όπλο” της το πείσμα και την θέληση να κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα (World Games) που έγινε στο Μπέρμιγχαμ στην κατηγορία Adults JJ Fighting Female – 57.

Για όσους δεν γνωρίζουν τα World Games είναι μια διεθνής τεράστια αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων, τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα οποία γίνονται  συνήθως ανά τετραετία.

Ωστόσο ο δρόμος για το ασημένιο μετάλλιο δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα με την Χανιώτισσα πρωταθλήτρια να περιγράφει το πως κατάφερε παρά τις ατυχίες που της παρουσιάστηκαν να κάνει το ένα μεγάλο όνειρο της πραγματικότητα.

Όταν η θέληση είναι τεράστια, τα προγνωστικά κάνουν πίσω

Αρχές Ιούνη μόλις έξι εβδομάδες πριν την έναρξη των World Games η Χριστίνα κλήθηκε να αντιμετωπίσει έναν τραυματισμό στο γόνατο τον οποίο αποκόμισε από τη συμμετοχή της στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Για άλλη μια φορά ξεπέρασε τον εαυτό της και όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο στόμφος για να φτάσει όσο πιο ψηλά γινόταν στην Αμερική έφτασε στο ζενίθ… εξού και οι κόποι της καρποφόρησαν.

Φυσικά αυτό δεν ήταν το μοναδικό πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί αφού λίγο πριν κάνει το μεγάλο και όμορφο ταξίδι για την Αμερική έχασε την πτήση στη συνέχεια τις αποσκευές και κατά συνέπεια όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ημέρα των αγώνων.

Μεταξύ άλλων η αθλήτρια του Α.Σ. Κουρήτες δεν παρέλειψε να μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τους ανθρώπους που α υπήρξαν στο πλάι της όλο αυτό το διάστημα. Ο δάσκαλος ή αλλιώς δεύτερος πατέρας της όπως τον αποκαλεί, Δημήτρης Μπιταξής, ο Δημήτρης Τσιραντωνάκης και η Μαρία Τσουρλάκη ήταν εκεί, όπως επίσης και η οικογένεια της.

Η τελειόφοιτη της σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης εξέφρασε την άποψη ότι παρά τις προσπάθειες που γίνονται δύσκολα το Ζίου Ζίτσου θα ενταχθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες (Παρίσι 2024), επισημαίνοντας ωστόσο πως το άθλημα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε σχέση με κάποιο άλλο ολυμπιακό άθλημα.

Τέλος ενώ τόνισε τις αξίες που σου προσφέρει το Ζίου Ζίτσου το οποίο σε μαθαίνει να ”μάχεσαι” μέχρι το τελευταίο λεπτό μίλησε για τους επόμενους στόχους της τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο

Αναλυτικά η συνέντευξη της Χριστίνας Κουτουλάκη στο sportcaster.gr και τη δημοσιογράφο, Χριστίνα Κουργιαντάκη:

Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το Ζίου Ζίτσου και τι ήταν αυτό που σε κέρδισε ώστε να το ακολουθήσεις σε επαγγελματικό επίπεδο;

Με το Ζίου Ζίτσου ασχολούμαι 15 χρόνια, εκ των οποίων τα 12 από αυτά είναι σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Θα έλεγα ότι αυτό που με έκανε να ασχοληθώ σοβαρά με το άθλημα δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο. Απλά προέκυψε έπειτα από την πρώτη μου διεθνή συμμετοχή το 2010, σε συνδυασμό με το πόσο μου άρεσε και ταίριαζε το άθλημα.

Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχες σε μεγάλη διοργάνωση;

Τα World games είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση στην οποία ένας αθλητής του Ζίου Ζίτσου μπορεί να λάβει μέρος, και ναι ήταν η πρώτη φορά σε αυτά.

Πόσο καιρό διήρκησε η προετοιμασία σου για τους αγώνες στο Μπέρμιγχαμ;

Η προετοιμασία είχε διάρκεια 6 μήνες, με διπλές προπονήσεις ημερησίως και αρκετά απαιτητικούς προπονητικούς κύκλους.

Όταν με βάση την παγκόσμια κατάταξη έμαθες ότι πήρες απευθείας την πρόκριση στα World Games, στη συνέχεια φαντάστηκες τον εαυτό σου στο βάθρο;

Την ημέρα που έμαθα ότι είχε κατοχυρωθεί η συμμετοχή μου στα World Games, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι θα έκανα μια προετοιμασία, τέτοιου επιπέδου όπου η προσπάθεια που θα κατέβαλα θα ήταν τόσο μεγάλη που θα άξιζε μια θέση στο βάθρο.

Τελικά οι κόποι σου ανταμείφθηκαν και κατέκτησες το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, γεγονός που αποτελεί τεράστια επιτυχία για τον ελληνικό αθλητισμό. Πώς νιώθεις για αυτό σου το κατόρθωμα;

Η υπερηφάνεια και ανακούφιση που νιώθω για αυτό το κατόρθωμα είναι τεράστια. Νιώθω ευγνώμων για το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα παρ’ όλες τις αναποδιές και ατυχίες που αντιμετωπίσαμε στη ταξίδι και το τελευταίο διάστημα της προετοιμασίας.

Φαντάζομαι θα συνάντησες αρκετές δυσκολίες μέχρι να φτάσεις τελικά στο σημείο να κατακτήσεις τον στόχο σου. Πώς διαχειρίστηκες όλα αυτά τα εμπόδια;

Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας έπρεπε να αντιμετωπίσω έναν πολύ σημαντικό τραυματισμό στο γόνατο που προέκυψε στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα φέτος αρχές Ιούνη, μόλις 6 εβδομάδες πριν τα World Games. Από τη στιγμή που συνέβη αυτό ωστόσο, για κάποιο λόγο, ο στόμφος και η επιθυμία να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται στην Αμερική έφτασε στο ζενίθ.

Ήταν από τις στιγμές που η θέληση ενός αθλητή μπορεί να υπερνικήσει κάθε λογική και πρόβλεψη με βάση τη σωματική κατάσταση του αθλητή και την απόδοση που μπορεί να έχει με βάση αυτή. Σε όλο αυτό έπρεπε να προστεθούν και οι ατυχίες που συναντήσαμε στο ταξίδι, από την απώλεια της πτήσης μας για την Αμερική μέχρι το χάσιμο των αποσκευών μας και κατά συνέπεια όλου του εξοπλισμού για την ημέρα των αγώνων.

Όμως για άλλη μια φορά, όταν η θέληση είναι τεράστια, τα προγνωστικά κάνουν πίσω.. Επίσης το γεγονός ότι ήμασταν τρομερά δεμένοι με το δάσκαλο και τη συναθλήτρια μου καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού και παρά τις αναποδιές μας έκανε να μη χάσουμε λεπτό τη διάθεση μας και την αισιοδοξία μας και μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος που κρατήσαμε την ψυχολογία μας ακέραια και δεν επηρέασε την απόδοση μας.

Ποια ήταν τα άτομα που σε στήριξαν σε αυτή σου την προσπάθεια; Σίγουρα σημαντικό κομμάτι θα αποτέλεσε και ο σύλλογος σου, Α.Σ. Κουρήτες.

Για να μπορώ να πραγματοποιήσω το όνειρο μου αυτό, υπήρξαν άτομα που συνέβαλαν είτε στο ψυχολογικό κομμάτι είτε στο οικονομικό είτε στον συνδυασμό αυτών. Από τους χορηγούς μου, που συντέλεσαν ώστε να πραγματοποιήσω την προετοιμασία μου και να καλύψω τα έξοδα αυτής όπως:

ATLAS GROUP-Private Company (Δασκαλάκης Τηλέμαχος), ΜΟΡΦΟΜΕΤΑΛ (Καντηλιεράκης Κωνσταντίνος) ,
Σχολή οδηγών Γρυφάκης Γιάννης, Sfakian Horizon (Ρένια Σουρμελή),
Παραδοσιακός φούρνος Μάρκος και Νίκη Δουρουντάκη,
Notosmare Marine adventures, Cretan knives -Skalidakis (Σκαλιδάκης Γιώργος),
Dimello (Κουνέτας Μαργαρίτης), Κέντρο ξένων γλωσσών δια βίου Μάθησις (Μαριλένα Κουτσουπάκη), Piranhas Chania Beach bar,
X-TREME Stores Chania (Τραμπάκουλος Δημήτρης).

Επίσης, οι άνθρωποι πίσω από το κομμάτι της ενδυνάμωσης και φυσικής κατάστασης, τον προπονησιολογο μου Γιάννη Κωστικιάδη, τον προπονητή μου Πενταράκη Κώστα και το CrossIronBox, την διατροφολόγο μου Λουκακη Μαρία, τον φυσικοθεραπευτή μου Λάζαρο Αλεκτοριδη καθώς και τον Μάριο Παπαχριστόπουλο, τον Μαρινάκη Λευτέρη και το CrossFit Chania Crosszone, και φυσικά την Ε.Φ.Ε.Ο.Ζ.Ζ για τη συνεχή της οικονομική στήριξη τα τελευταία χρόνια.
Εννοείται πως ο σύλλογος μου ήταν από τα πιο σημαντικά στηρίγματα, ο δάσκαλος μου (και δεύτερος πατέρας) Μπιταξής Δημήτρης, ο Τσιραντωνάκης Δημήτρης, η Τσουρλάκη Μαρία.

Όμως πίσω από κάθε αθλητή και άνθρωπο, οι φίλοι του και η οικογένεια του είναι αυτοί που τον κρατούν όρθιο παρ’ όλες τις αναποδιές και τα απρόοπτα και ευτυχώς είμαι από τους ανθρώπους που έχω την τύχη να υπάρχουν αληθινά τέτοιοι άνθρωποι δίπλα μου.

Θα ήθελα να μου περιγράψεις από την μέχρι τώρα πορεία σου -πέρα από την κατάκτηση του μεταλλίου- ένα γεγονός που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη σου.

Θα έλεγα ότι το γεγονός που ένιωσα αντίστοιχη χαρά με την κατάκτηση του ασημένιου τώρα στην Αμερική αλλά σε λιγότερο βαθμό ήταν η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενηλίκων του 2019, καθώς το μετάλλιο αυτό ήταν το πρώτο που κατακτά Ελληνίδα αθλήτρια σε παγκόσμιο επίπεδο στο Ζίου Ζίτσου στους ενήλικες. Αυτή ήταν και η αφετηρία για το ομορφότερο ταξίδι της ζωής μου με στόχο τα World Games.

Ποιες είναι οι επόμενες υποχρεώσεις σου από εδώ και πέρα όσον αφορά το άθλημα;

Οι υποχρεώσεις μου από εδώ και στο εξής ως αθλήτρια είναι πρωτίστως να αποκαταστήσω τους τραυματισμούς μου για να μπορώ να μπω δυναμικά στους επόμενους προπονητικούς κύκλους προετοιμασίας.

Ακούγεται εδώ και καιρό ότι το Ζίου Ζίτσου θα γίνει ολυμπιακό άθλημα. Πιστεύεις αυτό το σενάριο θα πραγματοποιηθεί ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων το 2024 στο Παρίσι;

Μου ακούγεται αρκετά δύσκολο να γίνει το άθλημα του Ζίου Ζίτσου, ολυμπιακό. Παρά τις προσπάθειες που κάνουν για να το εντάξουν και πόσο μάλλον μέχρι το 2024. Ίσως να είναι και για καλό βέβαια αυτό καθώς δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε σχέση με κάποιο άλλο Ολυμπιακό άθλημα.

Τι θα συμβούλευες ένα μικρό παιδί που σκέφτεται να ασχοληθεί με ένα άθλημα ώστε να επιλέξει το Ζίου Ζίτσου; Ποια είναι τα οφέλη;

Οι πολεμικές τέχνες και πιο συγκεκριμένα το Ζίου Ζίτσου είναι ένα άθλημα το οποίο πέραν από τα καλά που μπορεί να αποκομίσει ένα παιδί όπως πειθαρχία, αυτοπεποίθηση, αυτοέλεγχο, αυτοεκτίμηση, σιγουριά για τον εαυτό του, το πιο σημαντικό που σου μαθαίνει να μάθεις να μάχεσαι μέχρι το τελευταίο λεπτό. Να μην υπάρχει η επιλογή να παραιτηθείς, να τα παρατήσεις, να είσαι εκεί μέχρι και το τελευταίο λεπτό σε ότι κι αν κάνεις στη ζωή σου και ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις… να προσπαθήσεις ξανά και να επιμείνεις. Είναι τόσο όμορφο και υγιές το ταξίδι που μπορεί να ακολουθήσει ένα παιδί σε αυτό το άθλημα επιλέγοντας πάντα βέβαια ένα σωστό σύλλογο και έναν άξιο δάσκαλο με αρχές που θα μπορεί να στις μεταφέρει, όπως ακριβώς είχα την τύχη να έχω εγώ στη ζωή μου!

Πέρα από τον αθλητισμό, με τι ασχολείσαι στην προσωπική σου ζωή. Όταν έχεις ελεύθερο χρόνο τι σου αρέσει να κάνεις;

Πέραν από τον αθλητισμό, είμαι τελειόφοιτη της σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο και σαν ενασχόληση αποτελεί το δεύτερο ήμισυ του εγώ μου!

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο;

Οι επόμενοι στόχοι μου είναι αρχικά να καταφέρω να πάρω το πτυχίο μου μέσα στην επόμενη χρονιά και έπειτα να μπορώ να καταρτιστώ περισσότερο όσον αφορά τον τομέα του αθλητισμού που θα με βοηθήσει και ως αθλήτρια αλλά και μετέπειτα στην επαγγελματική μου ενασχόληση.