Γράφει ο Sportcaster για τα πολυεπίπεδα κέρδη της νίκης επί της Ηλιούπολης.

Πάντα όταν έρχεται μια νίκη με γκολ στις καθυστερήσεις έχει μια… ιδιαίτερη γλύκα! Και το γκολ του Ναζίμ, του Γιαμπερέ ή όποιου – τέλος πάντων – βρέθηκε πάνω στην γραμμή για να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα δεν το έβαλε μόνο κάποιος παίκτης αλλά η πίστη, η επιμονή και η θέληση για να έρθει το τρίποντο!

Το γκολ μπήκε επειδή το ήθελε η ομάδα, το ήθελε η εξέδρα, το ήθελε ακόμα και η τύχη που μετά την σφαγή της Νέας Σμύρνης δεν θα επέτρεπε άλλη αδικία!

Τα Χανιά μπορεί να κέρδισαν μόνο 1-0 την Ηλιούπολη όμως αυτό το τρίποντο είχε πολύ μεγαλύτερα κέρδη από ένα απλό τρίποντο. Ήταν μια νίκη που έστειλε πολλά μηνύματα και προς πάσα κατεύθυνση, ένα μήνυμα πως τα Χανιά, παρά το κυνηγητό που τρώνε από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος, θα συνεχίσουν την πορεία τους ότι και αν συμβεί! Είτε έρθει μια ήττα, είτε… εκατόν μια!

Νίκες όπως αυτή των Περιβολίων δίνει στην ομάδα το στίγμα της μάχης που αν δεν κερδηθεί, τουλάχιστον θα δοθεί μέχρι το τέλος και δεν πρόκειται ν’ αφήσει ούτε ένα χιλιοστό της προσπάθειας αναλλοίωτο!

Νίκες όπως αυτή των Περιβολίων χτίζει τον χαρακτήρα μιας ομάδας που θέλει να είναι διεκδικήτρια της ανόδου και μάλιστα χωρίς να έχει… δεκανίκια σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο από υποστηρίγματα και πατερίτσες. Τα Χανιά παίρνουν αυτό που θέλουν με το σπαθί τους και την αξία τους.

Ένα τρίποντο που δίνει φτερά στα πόδια των ποδοσφαιριστών, φτιάχνει ψυχολογία για την συνέχεια του πρωταθλήματος αλλά κυρίως στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα προς την… υπόγα. Αυτήν την “υπόγα” που φτιάχνει αποτελέσματα όπως εκείνη θέλει. Που ακόμα και στο γήπεδο την Κυριακή όταν έβραζε ολόκληρη η εξέδρα βλέποντας τα χαΐρια του Ανδρικόπουλου και των βοηθών του που με το έτσι θέλω δεν άφηναν τα Χανιά να σκοράρουν, ήρθε το γκολ στο 91′ για να δείξει ότι σιγά – σιγά δεν έρχονται μόνο οι νίκες αλλά και χτίζεται το μέταλλο ομάδας που θέλει να πάει μέχρι τέλους και χτίζοντας χαρακτήρα αυτό θα γίνει μέσα παό φανερούς δρόμους και όχι παράδρομους!