Σε μια συνέντευξη κατάθεση ψυχής από τον Γιώργο Μάναλη και μιλώντας αποκλειστικά στο sportcaster.gr αποχαιρετάει τα Χανιά και τον κόσμο τους.

Αποκαλυπτικός όσο ποτέ άλλοτε, ο Γιώργος Μάναλης αποχαιρέτησε την πόλη και τον οργανισμό των Χανίων με μια ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση μέσω των προσωπικών του λογαριασμών στο Facebook.

Μετά από μια διετία στα Χανιά όπου σκόραρε 32 φορές σε 59 παιχνίδια με την φανέλα των Χανίων ο Γιώργος Μάναλης αποχαιρετάει την Κρήτη μέσω του sportcaster.gr ευχαριστώντας τον κόσμο, την κοινωνία των Χανίων για όλα όσα έζησε από το 2022 όταν και ήρθε στο νησί.

Ο 29χρονος ποδοσφαιριστής που φόρεσε την φανέλα των Χανίων την τελευταία διετία και μάλιστα φέτος αναδείχθηκε MVP και  πρώτος σκόρερ (με 18 γκολ) στο πρωτάθλημα του Νοτίου ομίλου της Super League 2, αποκαλύπτεται μέσω του sportcaster.gr, εξηγεί την απόφαση του ν’ αποχωρήσει από τα Χανιά, αναλύει τους λόγους που έφτασε σε αυτήν, αποθεώνει τον οργανισμό του ποδοσφαιρικού τμήματος και τον Γιάννη Ταουσιάνη και λέει ξεκάθαρα πως “αυτά τα δύο χρόνια ήταν τα καλύτερα της καριέρας μου”.

Απολαύστε τον Γιώργο Μάναλη και όλα όσα λέει στο sportcaster.gr

Ας γυρίσουμε πίσω στο 2022. Δύο χρόνια έζησες στα Χανιά και η αλήθεια είναι πως αποχαιρέτησες την ομάδα με μια πολύ συναισθηματική ανακοίνωση…

“Αλήθεια είναι, δεν πρόκειται απλά για το συναίσθημα που με έδενε με την ομάδα, πήγα στα Χανιά σε μια περίεργη κατάσταση για την καριέρα μου φεύγοντας από τον Ιωνικό. Στα Χανιά βρήκα ότι χρειάζεται ένας αθλητής για να εξελιχθεί και να πάει ένα βήμα παραπάνω. Στα Χανιά βρήκα ανθρώπους που με αγάπησαν, με εκτίμησαν, μου έδωσαν τα πάντα που χρειάζεται ένας αθλητής: Ηρεμία, ασφάλεια και από εκεί και πέρα μπόρεσα και εγώ ο ίδιος να εξελιχθώ και να βοηθήσω την ομάδα αλλά και τον εαυτό μου”.

Δίχως να μπούμε σε λεπτομέρειες, στην ανακοίνωση σου ανέφερες πως οι λόγοι είναι καθαρά προσωπικοί.

“Αυτήν την περίοδο έχει προκύψει ένα πολύ σημαντικό οικογενειακό πρόβλημα. Ναι, οι λόγοι της αποχώρησης μου από τα Χανιά δεν ήταν ούτε αγωνιστικοί, ούτε και οικονομικοί. Από την πρώτη στιγμή είχα πει στην ομάδα και το γνώριζε ο πρόεδρος ο κύριος Ροκάκης πως μαζί της θα μιλούσα πρώτα. Πήρα μια δύσκολη απόφαση, κάποιες αποφάσεις όταν παίρνονται είναι αρκετά δύσκολες και πιστεύω πως στο τέλος της ημέρας έκανα το σωστό για την οικογένεια μου”.

Επειδή είπες πως “στο τέλος της ημέρας έκανα το σωστό για την οικογένεια μου” και πράγματι αυτό είναι το προφανές και το αυτονόητο, πόσο δύσκολο είναι να πάρεις αυτήν την απόφαση;

“Όντως είναι πολύ δύσκολο γιατί πρώτα από όλα είμαστε επαγγελματίες και πρέπει να κοιτάζουμε ποιο είναι το καλύτερο για την καριέρα μας. Όλοι βάζουμε την οικογένεια μας πάνω από όλα, και ειδικά όταν πρόκειται να πάρεις μια σημαντική απόφαση στο τέλος χρειάζεται ψυχική δύναμη. Μπορεί ο καθένας να την θεωρεί αυτονόητη, ότι κοιτάζεις πάντα την οικογένεια σου όμως ο δρόμος της λήψης της απόφασης είναι πολύ δύσκολος γιατί παλεύεις με τον εαυτό σου. Η διαδρομή για να φτάσεις στην τελική απόφαση είναι αρκετά δύσκολη παρότι γνωρίζεις πως την παίρνεις πάντα με γνώμονα το καλύτερο για την οικογένεια σου”.

“Τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου στα Χανιά”

Τι αποτύπωμα σου αφήνει τελικά η διετία σου στα Χανιά;

“Πιστεύω πως είναι τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στα Χανιά ένιωσα πραγματική αγάπη αλλά και πως είναι να πιστεύουν σε σένα. Ίσως επειδή πήρα μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αυτό με βοήθησε να κατανοήσω το παιχνίδι μου, να ξεκλειδώσω πολλές πτυχές του εαυτού μου αγωνιστικά αλλά και ατομικά”.

Πως εξηγείς την φράση “τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου;”

“Υπάρχει ένα υπόβαθρο. Το σημαντικότερο είναι πως στα Χανιά πήρα αγάπη από μικρά πράγματα, από όταν περπατούσα μέσα στην πόλη, μια μικρή κουβέντα που μου έλεγαν, μια μικρή φράση που άκουγα. Καταλάβαινες τα πάντα μέσα από αυτές τις λεπτομέρειες, δεν χρειάζεται να έρθει να σου πει κάποιος ότι σε αγαπάει. Τόσο εγώ, όσο και οι δικοί μου άνθρωποι που έρχονταν στα Χανιά παίρναμε μόνο αγάπη και εκτίμηση. Από την άλλη αυτό συνέβαινε γιατί και εγώ σαν αθλητής αλλά και σαν προσωπικότητα έδινα τα πάντα για την ομάδα”.

“Ηταν μεγάλη ευκαιρία και για την ομάδα αλλά και για εμάς”

Παρότι τα Χανιά έκαναν την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους, δεν κατάφεραν να φτάσουν στην άνοδο. Σου αφήνει μια πικρία;

“Εννοείται γιατί ξέραμε πολύ καλά πως μπορεί να έγινε η καλύτερη χρονιά στην ιστορία της ομάδας αλλά φτάσαμε κοντά και δεν ήπιαμε νερό από την πηγή. Αυτό είναι κάτι που μας βαραίνει όλους, ήταν μεγάλη ευκαιρία και για την ομάδα αλλά και για εμάς. Όντως υπάρχει μια πικρία αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε όλα όσα πετύχαμε. Δεν μπορούμε να πούμε ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη ή αποτυχημένη. Όπως είχε δηλώσει και ο Γιάννης Ταουσιάνης, το φινάλε της χρονιάς μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Στο τέλος ίσως… “γλυκίζει” αλλά δυστυχώς δεν μπήκε το κερασάκι στην τούρτα”.

Εν τέλει που θεωρείς ότι κρίθηκε το… παιχνίδι της ανόδου;

“Πιστεύω πως ήταν θέμα λεπτομερειών αλλά και ότι σε κάποια παιχνίδια προς το τέλος της χρονιάς θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο κυνικοί. Νομίζω πως το παιχνίδι με την Ηλιούπολη ήταν κομβικό γιατί αν το κερδίζαμε θα ήμασταν εμείς οι πρωταθλητές”.

Πιστεύεις πως λύγισε η ομάδα από το άγχος και την πίεση του “πρέπει”;

“Δεν μπορώ να πω ότι λυγίσαμε από το άγχος γιατί είδαμε ότι η Καλλιθέα κέρδισε την Ηλιούπολη, μετά έκανε δύο ήττες αλλά επέστρεψε ξανά. Ούτε εμείς λυγίσαμε από το άγχος γιατί όταν μπαίνεις στο γήπεδο αυτό εξαφανίζεται. Θεωρώ πως εκεί που υστερήσαμε ήταν στο κυνισμό, απέναντι σε Ηλιούπολη και Ιωνικό. Το άγχος το ξεχνάς όταν μπαίνεις στο γήπεδο γιατί όταν κερδίζεις τότε λες ότι βγάζεις χαρακτήρα και όταν χάνεις ότι λυγίζεις από το άγχος. Σε εμάς δεν υπήρχε άγχος για να λυγίσουμε”.

Γενικά πιστεύεις πως έλειψε από την ομάδα το κάτι έξτρα για να πάρει την άνοδο;

“Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα με σιγουριά. Πιστεύω πως εμείς και η Καλλιθέα ήμασταν οι δύο καλύτερες ομάδες, μπήκαμε στα play offs με διαφορά τριών βαθμών και είδαμε πως εκείνη δεν κέρδισε τα ντέρμπι, εμάς δεν μας κέρδισε σε 4 παιχνίδια. Ήταν τόσο κοντά τα μεταξύ μας αποτελέσματα που δεν πιστεύω ότι υστερούσαμε σε κάτι. Ουσιαστικά η διαφορά έγινε στο παιχνίδι με τον Ηλιούπολη και τον Ιωνικό”.

Πιστεύεις πως η φετινή σεζόν ωρίμασε τα Χανιά ενόψει της επόμενης αγωνιστικής περιόδου;

“Ναι, σίγουρα λειτούργησε ως μάθημα και μπορεί να την βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Τόσο λόγω της σταθερότητας που υπάρχει διοικητικά όσο και αγωνιστικά. Ο προπονητής παρέμεινε, υπάρχει ο πρόεδρος και πιστεύω πως θα γίνει το καλύτερο που χρειάζεται για να είναι τα Χανιά και του χρόνου μια από τις ομάδες που θα διεκδικήσουν την άνοδο”.

Πάντως φαινόταν ότι πήρες αγάπη από τον κόσμο, είναι και σχετικά αμφίδρομο.

“Συνήθως ο κόσμος αγαπάει τους επιθετικούς λόγω των γκολ.  Από εκεί και πέρα και πιο ειδικά, η δική μου σχέση με τους Χανιώτες δημιουργήθηκε γιατί διαπίστωσε και ο κόσμος πως έδινα πάντα το 100% και πιστεύω πως όταν το βλέπει αυτό, ότι προσπαθείς και τα δίνεις όλα, τότε αυτομάτως δημιουργείται αυτό το δέσιμο”.

“Ο τίτλος του MVP είναι μια δικαίωση για μένα”

Η παρουσία του Γιάννη Ταουσιάνη σε βοήθησε να εξελιχθείς;

“Στον απόλυτο βαθμό και 100% με εξέλιξε ως παίκτη. Λίγοι επιθετικοί στον κόσμο μπορούν να δημιουργήσουν από μόνοι τους γκολ. Εμείς δημιουργήσαμε ένα σύνολο που ευνοούσε τον επιθετικό, υπήρχε ένα συγκεκριμένο πλάνο παιχνιδιού. Και δεν είναι μόνο το αγωνιστικό κομμάτι γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο που σε βοηθούσε και εκτός γηπέδων, ήταν πάντα εκεί για να σε συμβουλεύσει στα πάντα και δίπλα σου συνεχώς”.

Πόσο τιμητικό είναι για σένα να σε ψηφίσουν συνάδελφοι σου ως mvp του πρωταθλήματος;

“Όπως συνηθίζω να λέω καμία φορά, από την μια πλευρά το ότι βγήκα πρώτος σκόρερ είναι και η δουλειά μου. Από την άλλη το γεγονός ότι αναδείχθηκα mvp είναι και μια αναγνώριση τόσο προς το πρόσωπο μου όσο και προς την ομάδα. Είναι μια δικαίωση για μένα, για την οικογένεια μου αλλά και για την ομάδα των Χανίων που όταν με επέλεξαν δεν βρισκόμουν στην καλύτερη φάση της καριέρας μου”.

Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, θα έπαιρνες ξανά την ίδια απόφαση για να έρθεις στα Χανιά;

“Ξανά και ξανά θα έπαιρνα την ίδια απόφαση. Ήρθα απολύτως συνειδητά, ήταν μια απόφαση που παρότι τότε είχα και κάποιες άλλες επιλογές, την έκανα γιατί πίστευα πως τα Χανιά είναι μια ομάδα που θα μου έδινε αυτά που χρειαζόμουν ώστε να μπορέσω ν’ αποδείξω τι μπορώ να κάνω. Συνειδητά πήρα την απόφαση και δεν είναι τυχαίο πως τα Χανιά αποτελούν μια από τις πιο σταθερές και καλύτερες ομάδες της κατηγορίας”.

Επειδή το είπες, πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει σταθερότητα σε μια ομάδα όπως τα Χανιά;

“Για να είμαι δίκαιος, τα Χανιά και άλλες 4-5 ομάδες είναι αυτές που δεν επηρεάζονται από εξωαγωνιστικά προβλήματα. Τα Χανιά είναι μια ομάδα που σαν ποδοσφαιριστής δεν αντιμετωπίζεις προβλήματα εκτός γηπέδου, σου παρέχουν τα πάντα και δυστυχώς παρότι έπρεπε να είναι αυτονόητες οι συνθήκες για έναν ποδοσφαιριστή, δεν υπάρχουν παντού. Αν και πρέπει να πω ότι τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότερες ομάδες βελτιώνονται”.

Και όντως τα Χανιά ξεχωρίζουν…

“Μα για έναν ποδοσφαιριστή είναι σημαντικό να μπαίνει στο γήπεδο και να μην σκέφτεται τίποτα άλλο. Πάνω από όλα συντηρούμε τις οικογένειες μας, όταν μπαίνει μέσα σου αυτό το “μικρόβιο” τότε είναι φυσιολογικό να σε επηρεάζει. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρεις πως θα μπεις μέσα στο γήπεδο και όλα είναι στο χέρι σου και όχι από εξωαγωνιστικά προβλήματα”.

Ο Γιώργος τι σκέφτεται για το μέλλον του;

“Έχω κάποιες σκέψεις για τον εαυτό μου όμως είναι αρκετά νωρίς για να πω οτιδήποτε”.