Ο Ηλίας Πουρσανίδης χαρακτήρισε αποτυχημένη την χρονιά για τον ΟΦΗ και στάθηκε και στα όσα έγιναν τον προηγούμενη μήνα με τον Μιχάλη Μπούση, επισημαίνοντας πως ο ιδιοκτήτης των Κρητικών ένιωσε αχαριστία.

Ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ μίλησε στην τηλεοπτική εκπομπή Box Out της Τηλεόρασης Creta και ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός σε μια σχεδόν δίωρη ανάκριση από τον Βασίλη Σκουντή. Ο Ηλίας Πουρσανίδης μίλησε για τα πάντα, ακόμα και σε ερωτήσεις που είχαν να κάνουν με όσα έγιναν πριν από έναν μήνα, την αποχώρηση Γιάννη και Γιώργου Σαμαρά.

Ακόμα ο Ηλίας Πουρσανίδης μίλησε για τον Μιχάλη Μπούση και το μέλλον του στον ΟΦΗ υπογραμμίζοντας πως “ο Μπούσης είναι ένας πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και αυτό είναι που τον έχει δέσει με την ομάδα. Δεν τον έφερε ο τόπος, ούτε ερχόταν πολύ συχνά στην Κρήτη. Τώρα με τα social media, μπορεί να είσαι παντού, του δίνουμε τα μηνύματα και δεν του κρύβουμε τίποτα. Από την πρώτη στιγμή τον ενημερώσαμε δεν του είπάμε ούτε ένα ψέμμα για το τι σημαίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, έπρεπε να ξέρει που πάει. Επειδή είναι ένας άνθρωπος που θέλει ν’ αλλάζει την ιστορία όταν εκεί που όλοι αποτυγχάνουν εκείνος έχει τσαμπουκά και εγωισμό ώστε να διορθώσει τα πράγματα. Αυτό τον πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Αυτό όμως, που το ένιωσε, την αχαριστία προς το πρόσωπο του, την οικογένεια του, τους συνεργάτες του και μπορεί να τον οδηγήσει σε ακραίες αποφάσεις”.

Τα σημαντικότερα αποσπάσματα όσων είπε ο Ηλίας Πουρσανίδης

Για το πως προέκυψε ο ΟΦΗ για εκείνον: “Δεν γλυτώνεις από τον Ευγένιο Γκέραρντ. Στο Χαϊδάρι είχαμε μια τρομερή ομάδα και με είχε ανακαλύψει ο Ανδρέας Σταματιάδης που με είχε πάρει στην Εθνική Ελπίδων και εκεί σε κάποια παιχνίδια, ο Ευγένιος Γκέραρντ ήταν στην κερκίδα. Μετά μάθαινα πως έστελνε τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου σε παιχνίδια του Χαϊδαρίου και οπότε χρωστάω πολλά και σε αυτόν. Όταν ήρθε η πρόταση, ήμουν στην Εύβοια και με παίρνει τηλέφωνο και με ρωτάει αν θέλω να πάω στον ΟΦΗ και του λέω έρχομαι περπατώντας. Συναντιόμαστε σε ένα ξενοδοχείο στο Σύνταγμα, ήταν ο Ευγένιος Γκέραρντ και ο Κώστας Καζανάκης και θυμάμαι πως δεν τους κοιτάξα ποτέ στα μάτια”.

Για το πως αντιμετώπισε την μεταγραφή του στον ΟΦΗ: “Ήμουν 20 χρονών όταν πήγα στον ΟΦΗ, το 1992. Έρχομαι με μεταγραφή μαζί με τον Γεωργαμλή, τον Τσιφούτη, τον Βέλιτς και τον Τζουγκάνοβιτς. Εκείνη την εποχή έπαιζε στην ίδια θέση με μένα ο Κόκος, ο Βέλιτς, ο Μαρινάκης, ο Γιάννης Σαμαράς. Στα πρώτα μου παιχνίδια έπαιζα λίμπερο, μπήκα σε μια οικογένεια πραγματική”.

Για τον Ευγένιο Γκέραρντ: “Είναι ένας άνθρωπος που έχω τόσο έντονη την παρουσία, βαθιά χαραγμένη μέσα μου. Φανταστείτε τον πρώτο καιρό, επίσης ένα άλλο πράγμα που συμβουλεύω τα νέα παιδιά, πηγαίνω και χτυπάει την πόρτα του. Όταν έφυγα, μου είπε και ευχαριστώ. Μπήκα, βγήκα και ένιωσα πως αυτός ο άνθρωπος με άκουσε, μπορεί να ήταν και διπλωματικό”.

Για το παιχνίδι προς τιμήν του Ευγένιου Γκέραρντ το 2017: “Δεν ξέρω αν αυτό το πράγμα, μπορώ να το ζήσω ξανά, γιατί είναι πολύ έντονο κάθε φορά που το συζητάω. Γυρίζω το μυαλό μου σε εκείνες τις ημέρες, πως οργανώθηκε όλο αυτό και δεν μπορώ να το πιστέψω. Είμαι στο Ναύπλιο, βλέπω στο τάμπλετ πως προετοιμάζεται μια εκδήλωση προς τιμήν του Ευγένιου Γκέραρντ. Και λέω στην σύζυγο μου, πρέπει και θέλω να πάω. Ήμουν σίγουρος πως το γήπεδο θα είναι γεμάτο, θα μου δοθεί η ευκαιρία να τον αγκαλιάσω. Δεν είχε επιτυχία η εκδήλωση, την επόμενη μέρα πηγαίνω στο νοσοκομείο και τον βλέπω. Γυρίζω στο Ναύπλιο και λέω “κάτι πρέπει να κάνω για αυτόν τον άνθρωπο. Οργανώνουμε ένα παιχνίδι και μαζεύονται 80 ποδοσφαιριστές. Θεωρώ ότι περίμενε να ζήσει αυτό το πράγμα για να φύγει ευτυχισμένος. Κάθε εβδομάδα που ερχόμουν στο Ηράκλειο, γυρνούσα από το σπίτι του στην Ελιά και τον ενημέρωνα για τα πάντα, γιατί τα καταλάβαινε όλα. Η στιγμή που μπαίνει μέσα και δίχως να βγάλει άχνα, κλαίει όλο το γήπεδο μόνο με ένα χέρι που σήκωσε. Ήταν η στιγμή που αυτός ο άνθρωπος, να ενώσει ξανά τόσες δυνάμεις γιατί ουσιαστικά αυτό που ζούμε σήμερα, ενεργοποιήθηκε εκείνο το βράδυ”.

Για το δέσιμο του με τον ΟΦΗ: “Αυτή η πόλη και αυτή η ομάδα έχει κάτι το απίστευτο. Με τον ΟΦΗ σε δένει κάτι απίστευτο”.

Για το αν συναντήθηκε ποτέ με τον Θόδωρο Βαρδινογιάννη: “Τον συνάντησα μια φορά στην ζωή μου, έπειτα από ένα παιχνίδι σε ένα εστιατόριο. Πέρασε, τον χαιρετήσαμε όλοι και ήταν η μια και μοναδική φορά που τον συναντήσαμε”.

Για το παιχνίδι που τον καθιέρωσε στον ΟΦΗ: “Ο αγώνας που με καθιέρωσε ήταν το παιχνίδι με την Σλάβια Πράγας. Ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, ήταν μια καταπληκτική ομάδα με τεράστιους παίκτες. Ήταν το παιχνίδι που με καταξίωσε. Εδώ θέλω να πω ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο”

Για το ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μοιράστηκε τις σκέψεις του για την εύρεση επενδυτή: “Ο Γιάννης Σαμαράς ήταν ο πρώτος που μοιράστηκα το μυστικό μου. Είναι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και για τους δικούς του λόγους δεν είχε κατέβει στην Κρήτη για πολλά χρόνια. Μου λέει μην κάνεις κάποια κίνηση γιατί μου είχε πετάξει κάτι ο Γιώργος. Και έτσι ξεκίνησε από εμάς τους τρεις και μετά μεγάλωσε”.

Για τις συναντήσεις με τον Μιχάλη Μπούση: “Πήραμε την απόφαση αφού είχαμε προετοιμάσει μια παρουσίαση γιατί θέλαμε και με τον Γιώργο και με τον Γιάννη να πάμε σε έναν επιχειρηματία, όχι να του πούμε να βοηθήσει τον ΟΦΗ. Αυτό που αναδείξαμε ήταν ο αθλητικός τουρισμός, ομάδες που θα έρχονται για να κάνουν προετοιμασία όπως συνέβη με την Άντερλεχτ και αυτό ήταν ουσιαστικά που έπεισε τον Μιχάλη Μπούση, ο Νίκος Παπαϊωάννου μας έφερε σε επαφή. Μέσα σε τρεις ημέρες έγινε η παρουσίαση, μας απάντησε έπειτα από τρεις μήνες. Ήμουν στην Καλαμάτα, όταν με πήρε ο Γιώργος και μου είπε ότι απάντησε θετικά, δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ. Περπάτησα όλη την πόλη μέσα στη νύχτα. Πραγματικά νιώθαμε πως αυτό που πάμε να παρουσιάσουμε, θέλαμε να το υποστηρίξει με το ήθος και την ηθική την δική μας. Άσχετα αν έγιναν όλα μαγικά και βρήκαμε τον καλύτερο άνθρωπο με την πρώτη”.

Για όσα συνέβησαν τον περασμένο μήνα: “Ο Μπούσης είναι ένας πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και αυτό είναι που τον έχει δέσει με την ομάδα. Δεν τον έφερε ο τόπος, ούτε ερχόταν πολύ συχνά στην Κρήτη. Τώρα με τα social media, μπορεί να είσαι παντού, του δίνουμε τα μηνύματα και δεν του κρύβουμε τίποτα. Από την πρώτη στιγμή τον ενημερώσαμε δεν του είπάμε ούτε ένα ψέμμα για το τι σημαίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, έπρεπε να ξέρει που πάει. Επειδή είναι ένας άνθρωπος που θέλει ν’ αλλάζει την ιστορία όταν εκεί που όλοι αποτυγχάνουν εκείνος έχει τσαμπουκά και εγωισμό ώστε να διορθώσει τα πράγματα. Αυτό τον πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Αυτό όμως, που το ένιωσε, την αχαριστία προς το πρόσωπο του, την οικογένεια του, τους συνεργάτες του και μπορεί να τον οδηγήσει σε ακραίες αποφάσεις”. 

Για την αποχώρηση των Γιάννη και Γιώργου Σαμαρά: “Για μένα ήταν και είναι πολύ δύσκολο. Γιατί μαζί με αυτά τα παιδιά, δουλέψαμε μαζί ατελείωτα βράδια για να φέρουμε έναν άνθρωπο. Δεν είναι τόσο εύκολο να έρθει ένας τόσο καλός και καθαρός επιχειρηματίας για να επενδύσει τα χρήματα του σε ομάδες. Είδαμε ομάδες πέρυσι που ήταν υπό συζήτηση για ν’ αλλάξουν χέρια και ταλαιπωρήθηκαν. Υπήρχε μέσα μου και το είχα συζητήσει τότε με τον κύριο Μπούση, μήπως πρέπει να φύγω εγώ. Ένιωσα αυτήν την ανάγκη, με την έννοια ότι ήρθαμε μαζί, του είπα ότι αν θεωρεί πως η παραίτηση μου, είναι εκεί. Από την άλλη ένιωσα πως είναι ένας άνθρωπος που θέλει να συνεχίσουμε μαζί, ήταν δύσκολη στιγμή”.

Για το τι σημαίνειγ για τον ΟΦΗ το Black Flame Rising: “Το ντοκιμαντέρ συμβολίζει το μεγαλείο του ΟΦΗ. Δεν θέλω κάποιος που να το δει, να καταλάβει – θέλω να το νιώσει. Είναι το άνοιγμα της πόρτας του ΟΦΗ, γιατί ο ΟΦΗ δεν έχει τίποτα να κρύψει”.

Για την φετινή σεζόν: “Μιλάμε για μια αποτυχημένη χρονιά, μην κρυβόμαστε. Από την στιγμή που δεν διεκδίκησαμε την είσοδο στην εξάδα, γιατί αυτός είναι ο στόχος. Και δεν μπορείς να πεις κάτι άλλο, όταν έχεις αλλάξει δύο προπονητές. Απλά, η προσαρμοστικότητα, η ταχύτητα, να τελειώνουμε γρήγορα και μαθηματικά την χρονιά, για να ξεκινήσουμε τον σχεδιασμό της επόμενης. Αυτός είναι ο ρεαλιστικός στόχος. Και πέρυσι τερματίσαμε πρώτοι στα play out, από την άλλη το πως θα τελειώσεις την χρονιά και το πως θα σχεδιάσεις την επόμενη, είναι οι πιο βασικοί στόχοι”.

Για την έλλειψη σταθερότητας στο ποδοσφαιρικό τμήμα: “Οι ομάδες χαρακτηρίζονται από την ανάπτυξη και την βιτρίνα, που είναι το ποδοσφαιρικό τμήμα. Όμως αυτό είναι και οι ακαδημίες, που έχουν γίνει άλματα μέσα στα δύο τελευταία χρόνια. Η ομάδα μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα, το αγωνιστικό είναι κάτι που δεν έχει σταθερότητα και αυτό είναι που έχει κουράσει τον κόσμο. Ο κόσμος όμως πρέπει να δείξει υπομονή, χρειάζεται αυτό το στοιχείο. Μπορεί όλα να θεωρούνται εύκολα, πόσο εύκολα θα καταρρεύσει όλο αυτό εάν φύγει ο Μπούσης; Υπάρχει ανησυχία στον κόσμο, δεν το έχουμε βρει ακόμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύουμε πάνω σε αυτό, απλά είναι κάτι που δεν πρέπει να επηρεάσει όλο το υπόλοιπο. Φανταστείτε τώρα, με όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα που έχει η ομάδα, να υπήρχε συνέχεια η απογοήτευση και να μην δουλεύαμε εμείς κάθε μέρα για την ομάδα”.

Για το αν υπάρχει προοπτική ν’ αποκτήσει ο ΟΦΗ νέο γήπεδο: “Και βέβαια υπάρχει προοπτική γηπέδου. Ο πρόεδρος στην πρώτη συνέντευξη που είχε δώσει, πάντα λέει ότι θέλει ν’ αφήσει την προίκα του σε αυτήν την ομάδα και πάντα αναφέρει τον Θόδωρο Βαρδινογιάννη που αν σκεφτούμε αυτόν τον τεράστιο άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία αυτής της ομάδας, τι άφησε; Μια υγιέστατη ομάδα, ένα αθλητικό κέντρο. Αύριο, μεθαύριο τι έκανε ο Μιχάλης Μπούσης; Θα είναι πράγματα που θα έχουν αναβαθμίσει τον ΟΦΗ και θα έχουν οδηγήσει την ομάδα σε άλλο επίπεδο. Στα 100 χρόνια ζωής που συμπληρώνουμε την επόμενη χρονιά, η ομάδα βγήκε στην Ευρώπη πέντε φορές. Μια από αυτές είναι επί ημερών Μπούση. Το ότι δεν έχουμε την σταθερότητα που θέλει ο κόσμος, δεν ζητάει παράλογα πράγματα. Υπάρχουν παιδιά και για αυτό τους κατανοώ, μικρότερης ηλικίας που δεν έχουν δει χαρά. Δεν έχουν ζήσει καν την εποχή του Ευγένιου Γκέραρντ. Δεν καταλάβαιναν αυτό που λέγαμε, μου έλεγαν εμείς πέρυσι παίζαμε στα Ζωνιανά”.

Για το ότι ο ΟΦΗ δεν βρίσκεται σε… κάποιο άρμα: “Είναι τρομερό και μόνο που το συζητάμε, άρα σημαίνει ότι το θεωρούμε δεδομένο, μπορούμε να το συζητάμε και αναδεικνύει την σοβαρότητα της κατάστασης. Πραγματικά, το λέω κατά καιρούς όταν έρχομαι σε επαφή με τους οργανωμένους, αν ο κόσμος πρέπει να είναι περήφανος είναι αυτό. Πραγματικά, όσο ήμουν στον ΟΦΗ, ποτέ δεν μας είπαν κάτι. Πάντα στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, ήσουν με το μαχαίρι στα δόντια και τον αφήσαμε εκτός Ευρώπης. Είναι ιδανικό, το ότι είμαστε μακριά από όλους και από όλα. Ήταν ευλογημένο το πως παρουσιάσαμε αυτό στον κ. Μπούση, γιατί αυτό το μέρος είναι τόσο ευλογημένο που μπορεί να υποστηρίξει εκτάσεις, προετοιμασίες. Γιατί να μην έρχονται στο Ηράκλειο όλες οι ομάδες από την Βόρεια Ευρώπη και να πηγαίνουν στην Τουρκία;”

Για το αν έχει κλάψει για τον ΟΦΗ: “Στον ΟΦΗ κλαίω πολλές φορές και πολύ έντονα, τώρα αυτήν την περίοδο που βρίσκομαι στην ομάδα. Ο κόσμος νομίζει καμία φορά ότι δεν γνωρίζει που βρισκόμαστε. Εγώ δεν έχω social media, από άποψη, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν ξέρω τι γίνεται στην ομάδα και τον περίγυρο της. Ο κόσμος νομίζει κάποιες φορές ότι είμαστε αναίσθητοι. Καταλαβαίνουμε πολύ καλά, εγώ μιλάω για τον εαυτό μου, αν όχι όλοι που νιώθουν έτσι. Έχω κάνει πολλά λάθη στην ζωή μου, με τις δικές μου δουλειές. Όμως εδώ επειδή ένας άνθρωπος βγάζει πολύ δύσκολα τα χρήματα του και τα στέλνει στον ΟΦΗ, τα υπολογίζω επί δέκα. Ζοριζόμαστε τόσο πολύ, έχουμε κλάψει σε νίκες. Χαίρομαι να μιλάω για αυτήν την ομάδα, γιατί δεν είναι απλά η ομάδα μου. Είναι κάτι παραπάνω, ακόμα και αν φύγω αύριο το πρωί. Ξέρω πως εδώ υπάρχει ημερομηνία λήξης αλλά αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ”.