Λουκίνας για Πλατανιά: Δεν φανταζόμασταν ότι η ομάδα θα φτάσει τόσο χαμηλά – Ο πρόεδρος δεν είχε άλλο διάθεση

Ο Γιάννης Λουκίνας παραχώρησε συνέντευξη και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε όσα έζησε ως παίκτης του Πλατανιά

Ο Γιάννης Λουκίνας παραχώρησε μία μεγάλη συνέντευξη στο Gazzetta και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πορεία του στον Πλατανιά και σε πράγματα που έζησε στα Χανιά. Υπενθυμίζουμε ότι ο έμπειρος επιθετικός αποτέλεσε παίκτης του ΑΟ Χανίων τη σεζόν 2013-24 και του Πλατανιά τη σεζόν 2019-20 και είχε την ευκαιρία να ζήσει μεταξύ άλλων και το ιστορικό παιχνίδι με τον ΟΦΗ, που η ομάδα έχασε την άνοδο κυριολεκτικά το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Στην αναφορά του στον Πλατανιά, ο Λουκίνας εξηγεί ότι δεν περίμενε να έχει τέτοια κατάληξη η ομάδα, ενώ αναφέρθηκε και στις περιπτώσεις που ένας ιδιοκτήτης ΠΑΕ, αποφασίσει να σταματήσει την ενασχόλησή του με τον σύλλογο.

Τα αποσπάσματα από τη συνέντευξη του Λουκίνα:

Στον Πλατανιά πως ήταν τα πράγματα;

Ήξερα ότι ο Πλατανιάς ήταν μία πάρα πολύ καλή ομάδα για να βρίσκεται ένας ποδοσφαιριστής. Είναι από τις ομάδες με τις οποίες δέθηκα και θα έχω πάντα στην καρδιά μου. Μία φανταστική πόλη, στην οποία έχω περάσει υπέροχες στιγμές. Και ζήσαμε και το φοβερό μπαράζ με τον ΟΦΗ, στο οποίο για λίγα δευτερόλεπτα δεν καταφέραμε να ανέβουμε.

Τι θυμάσαι από εκείνο το ματς;

Θυμάμαι το κοντράστ των συναισθημάτων. Για ένα δευτερόλεπτο χάθηκε μία άνοδος. Όλοι του ΟΦΗ έκλαιγαν από χαρά. Ο Ναμπί που έβαλε το φάουλ στο τελευταίο δευτερόλεπτο, επειδή έπαιζε στην Αγγλία πριν τον ΟΦΗ και εκεί είχε ήδη καταργηθεί το εκτός έδρας γκολ, στο μυαλό του είχε ότι με το 2-2 το ματς θα πήγαινε στην παράταση. Οπότε αποφάσισε να ρισκάρει και να δοκιμάσει να εκτελέσει το φάουλ απευθείας. Έγιναν τα πάντα για να πάει η μπάλα στα δίχτυα και να έρθει αυτό το αποτέλεσμα.

Ομάδα χωρίς κόσμο, όμως, ο Πλατανιάς. Μπορούν τελικά αυτές οι ομάδες να επιβιώσουν μέσα στον χρόνο;

Και ναι και όχι. Πολλές ομάδες με κόσμο, δεν μπορούν, επίσης, να επιβιώσουν. Οι ποδοσφαιριστές είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να παίζουμε μπροστά σε κόσμο. Όμως, το πιο σημαντικό είναι οι ομάδες να είναι υγιείς. Ο Πλατανιάς ήταν πολλά χρόνια στην πρώτη κατηγορία. Τεράστιες ομάδες με κόσμο δεν έχουν εμφανιστεί στην πρώτη κατηγορία για 20 ή 30 χρόνια. Η ιστορία από μόνη της, δεν μου λέει κάτι.

Εκ του αποτελέσματος, όμως, δεν φάνηκε ότι ήταν ομάδα εξαρτώμενη από τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Για μένα αυτές οι ομάδες εξαρτώνται περισσότερο από τους προέδρους τους. Ο Ηρακλής, ο Άρης ή ο ΟΦΗ, είναι ομάδες που θα είναι στην πρώτη κατηγορία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Στον Πλατανιά βρέθηκε ο Μαθιουλάκης που είχε χρήματα και πήγε καλά. Όταν κουράστηκε, ο Πλατανιάς εξαφανίστηκε. Αν, λοιπόν, αυτός που βάζει τα λεφτά πει «κουράστηκα», το πράγμα τελείωσε.

Κάποια ωραία ιστορία από τον Πλατανιά;

Το σοκ μετά το μπαράζ με τον ΟΦΗ ήταν μεγάλο. Πολλοί παίκτες είχαν προτάσεις και έφυγαν. Η επόμενη χρονιά δεν πήγε καλά. Θυμάμαι ότι ήταν η χρονιά του Covid, το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής τελείωσε άδοξα και αρχίσαμε να βλέπουμε τη διάλυση να έρχεται. Δεν φανταζόμασταν ότι η ομάδα θα φτάσει τόσο χαμηλά, αλλά έβλεπα ότι ο πρόεδρος δεν είχε άλλο διάθεση.

Στον Ηρακλή πως βρέθηκες;

Την προηγούμενη χρονιά ήμουν στον ΑΟ Χανίων. Κάναμε μία εξαιρετική πορεία και για ένα γκολ δεν παίξαμε στο μπαράζ. Έπαιξε ο Ολυμπιακός Βόλου μπαράζ με την Ξάνθη από την πρώτη κατηγορία. Είχα βάλει 9 γκολ και μέσω του αείμνηστου Παύλου Μυροφορίδη, ήρθε η πρόταση από τον Ηρακλή. Τότε στον Ηρακλή ήταν ο Νίκος Παπαδόπουλος, για τον οποίο χαίρομαι πάρα πολύ για όσα κάνει τώρα. Ήξερα ότι στον Ηρακλή θα ήμουν δεύτερος – τρίτος στην ιεραρχία. Πρώτος ήταν ο Περόνε, είχαμε μία φανταστική φουρνιά παικτών. Ο Μπουκουβάλας, ο Μπαρτολίνι, ο Ρομάνο, ο Πορτουλίδης. Είχαμε φτιάξει έναν φανταστικό κορμό, χωρίς η ομάδα να έχει άδεια. Οι τρεις χρονιές στον Ηρακλή για μένα ήταν το μεγαλύτερο σχολείο, τα χρόνια που με ωρίμασαν όχι μόνο ως ποδοσφαιριστή, αλλά και ως άνθρωπο.