Γράφει ο Sportcaster.

Επιστροφή στην δράση, τα μωρά του Γιοβάνοβιτς και τα παιδιά του Οφρυδόπουλου μας έκαναν να περάσουμε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο.

Αλήθεια τι ωραίο συναίσθημα να βρίσκεται στο λιμάνι των Χανίων, να βλέπεις την Εθνική και ενώ είσαι μέσα στην πόλη, να παρακολουθείς στην τηλεόραση δύο παιδιά που έπαιζαν μπάλα στις αλάνες, εδώ μερικά μέτρα δίπλα μας και να εκπροσωπούν 11 εκ. Έλληνες.

Τι μοναδικό προνόμιο έχουμε όλοι όσοι είμαστε στα Χανιά να ξέρουμε πως ο Τζολάκης με τον Κουλιεράκη μεγάλωσαν, θρέφθηκαν, έγιναν έφηβοι μεταξύ μας. Πότε θα αντιληφθούμε, που όσοι δεν το έχουν αντιληφθεί είναι δικό τους θέμα, ότι το Χανιώτικο ποδόσφαιρο μεγαλώνει και φτάνει μέχρι την στρατόσφαιρα όταν βλέπουμε δύο δικά μας παιδιά να ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο;

Ο Κούλιε έκανε το μεγάλο βήμα για την Μποντεσλίγκα και την Βόλφσμπουργκ όμως είναι θέμα χρόνου να πάει στο next level. Όταν ακούμε και διαβάζουμε να μπαίνουν δίπλα στο όνομα του Κουλιεράκη, εκείνα των Ρεάλ και Λίβερπουλ τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι να γελάμε και να νιώθουμε περηφάνια για δύο δικά μας παιδιά.

Όταν ο Τζολάκης που δεν έχει συμπληρώσει ακόμα τα 24 με 25 του χρόνια, έχει ήδη κατακτήσει αμέτρητους τίτλους στην Ελλάδα, βασικός στην πορεία κατάκτησης του Conference League κάτω από την εστία του Ολυμπιακού, τότε τι άλλο να μπορούμε να πούμε για αυτό το παιδί; Την κωλώνα του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας.

Πόσο πια περήφανοι να νιώθουμε για τα δικά μας παιδιά που ετοιμάζονται να κατακτήσουν και τον κόσμο και όταν πολλώ δε μάλλον τα βλέπουμε να εκπροσωπούν τόσο επάξια το εθνόσημο μας;