Δημητρουλάκη: «Δε με φοβίζει τίποτα στο ότι ξεκινάμε μια προσπάθεια από το μηδέν»

H Χανιώτισσα προπονήτρια μίλησε για το νέο ξεκίνημα στον Ιδομενέα Γαλατά, την ομάδα του Πλατανιά και γενικότερα το χανιώτικο μπάσκετ

Η Φρόσω Δημητρουλάκη, Τεχνική Διευθύντρια του Ιδομενέα Γαλατά Χανίων (ΕΚΑΣΚ) που φέτος κάνει μια νέα προσπάθεια αναπτύσσοντας τμήμα μπάσκετ, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Τα παιδία παίζει» με τον Αργύρη Παγαρτάνη. Η Χανιώτισσα προπονήτρια που πέρυσι αποχώρησε από τον ΟΑΧ έπειτα από πολλά χρόνια ενασχόλησης με το σωματείο κάνει φέτος μια νέα αρχή στον Γαλατά, ενώ παράλληλα συνεχίζει να προπονεί και την ομάδα του Πλατανιά.

Αναλυτικά είπε:

Για τον Ιδομενέα Γαλατά Χανίων: «Ξεκινήσαμε από πέρυσι τη δημιουργία του τμήματος του Ιδομενέα. Ο Ιδομενέας είναι απ’ τα πιο ιστορικά σωματείο της Ελλάδος, απ’ το 1908, με κομμάτια αθλητισμού και ιστορία που πιθανών να μην τα ξέρει κόσμος. Ήταν σκοπευτικός σύλλογος και γι’ αυτό κρατήθηκε το συγκεκριμένο έμβλημα. Μάλιστα, οι αθλητές του βοήθησαν πάρα πολύ στο να μην κατέβουν οι αλεξιπτωτιστές εύκολα στην Κρήτη το ’40».

Για το αν τη φοβίζει ότι έχει να δημιουργήσει κάτι απ’ το μηδέν: «Πραγματικά δε με φοβίζει τίποτα. Το μόνο που με “φοβίζει” είναι πως δεν υπάρχει ισονομία σε κάποια πράγματα και για κάποιον λόγο υπάρχει μια αντιπαλότητα από τα άλλα σωματεία, λες κι εμείς δε θα κάνουμε μπάσκετ, θα κάνουμε άλλο άθλημα. Όπως είπαμε και σε μια συζήτηση, αν συνεχίσουμε να είμαστε εσωστρεφείς, κάποια στιγμή θα πούμε “ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα”. Πρέπει να “ανοίξουμε” και να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να “απλωθούμε” και να γίνουμε περισσότεροι. Δε μας δημιουργεί πρόβλημα, αντιθέτως μάς κάνει καλύτερους».

Για το γηπεδικό κομμάτι: «Υπάρχει ένας χώρος στον Γαλατά όπου βρίσκεται το ποδοσφαιρικό γήπεδο, το οποίο είναι ιδιοκτησία του σωματείου. Προσπαθούμε να φτιάξουμε τις εγκαταστάσεις και να δούμε πώς θα τις διορθώσουμε, έτσι ώστε να γίνει ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ και χάντμπολ, γιατί το σωματείο είναι και στη Β’ Εθνική στο χάντμπολ. Έχει μια ιστορία όλη η περιοχή. Παιδιά υπάρχουν πολλά, σχολεία υπάρχουν, στις εγκαταστάσεις είμαστε λίγο πίσω, αλλά θα το παλέψουμε σιγά-σιγά. Εξυπηρετούμαστε με τις εγκαταστάσεις στον δήμο Χανίων. Έχουμε ένα θεματάκι, αλλά πιστεύω ότι θα υπάρξει λογικά και θα τακτοποιήσει αυτό που πρέπει ο δήμος, έτσι ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να λειτουργήσουμε σωστά».

Για τη μετακίνηση των παιδιών: «Είμαστε ευχαριστημένοι με το κομμάτι των παιδιών που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή. Δεν έχουν ξεκινήσει και τα σχολεία ακόμα για να μπουν όλοι σε έναν ρυθμό. Εμείς εδώ έχουμε και τον τουρισμό. Οι γονείς δουλεύουν και πρέπει να το διαχειριστούμε λίγο όλο αυτό, γιατί κάποιες φορές δεν έχουν ποιος να μεταφέρει τα παιδιά στις δραστηριότητες, γιατί μένουν με παππούδες, γιαγιάδες ή άλλους. Χρειαζόμαστε υπομονή, αλλά θεωρώ πως θα το καταφέρουμε και θα λειτουργήσουμε με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο γίνεται».

Για το αν θα κατεβάσουν αγωνιστικά τμήματα: «Δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Δε μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές, δε μπορώ εγώ ξαφνικά να βρω 10 παιδιά που να μπορούμε να κατέβουμε σε τέτοιους αγώνες. Υπάρχουν κορίτσια που είναι από κάτω, τα οποία θα τα κατεβάσουμε σίγουρα σε μίνι και θα προσπαθήσουμε και σε παγκορασίδες. Έχουμε το θέμα με τις ώρες που μας δημιουργεί δυσλειτουργία. Ελπίζω να το λύσουμε και να συνεχίσουμε κανονικά. Μίνι αγοριών και κοριτσιών έχουμε, ίσως καταφέρουμε και κατεβάσουμε και παγκορασίδες. Δεν είμαστε στη διαδικασία να παίρνουμε παιδιά ή οτιδήποτε. Ούτως ή άλλως εγώ έχω συνηθίσει να δουλεύω και να δίνω παιδιά και χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό. Εμένα το μότο μου είναι πως αν καταφέρω να έχω παιδιά και σε άλλες πόλεις όταν φεύγουν και όταν ξαναγυρίσουν συνεχίσουν πάλι στην ίδια ομάδα, είναι απ’ το πιο βασικό πράγμα».

Για την προσπάθεια του Πλατανιά Χανίων, στον οποίον είναι προπονήτρια: «Ο Πλατανιάς Χανίων είναι πιο δομημένος, πιο έτοιμος. Είμαι και απ’ την περιοχή εκείνη εγώ σαν καταγωγή και θέλω πάρα πολύ να πάει καλά το πρότζεκτ αυτό, ώστε να μείνει μια ιστορία στην περιοχή. Υπήρξε το ποδόσφαιρο στην Α’ Εθνική και θα προσπαθήσουμε κι εμείς να αφήσουμε ένα αποτύπωμα στον αθλητικό χάρτη της Ελλάδος με το τμήμα του μπάσκετ. Εκεί υπάρχουν κάποιοι συνάδελφοι που “τρέχουν” ήδη τα τμήματα, τα οποία είναι και αγωνιστικά, συμμετέχουν στα πρωταθλήματα της ΕΚΑΣΚ».

Για το αναπτυξιακό κομμάτι του μπάσκετ γυναικών: «Όσο μικραίνει η βάση μικραίνει και η κορυφή, με αποτέλεσμα τα παιδιά που είναι σε ένα επίπεδο που θα μπορούσαν να βοηθήσουν και να πάνε λίγο παραπάνω θα είναι διαφορετικά. Πρέπει να αυξήσουμε τη βάση. Κάποτε παίζαμε και ήταν 8-9 ομάδες γυναικών στην Κρήτη, υπήρχε ένας ανταγωνισμός και βγήκαν πολύ καλές αθλήτριες τότε και τώρα μαζευόμαστε τέσσερις ομάδες με το ζόρι γιατί κάποιοι δε θέλουν να καλύψουν τα έξοδα ενός γυναικείου τμήματος. Τα οποία είναι σχεδόν τα ίδια με του ανδρικού, αλλά δεν υπάρχει η ίδια προβολή. Ελπίζω πως με το Ευρωμπάσκετ 2025 θα γίνουν πράγματα που θα προκαλέσουν τα κορίτσια να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο άθλημα».