Την απόφαση του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση πήρε ο Νικηφόρος Μαυρεδάκης, ο οποίος με ανάρτηση του έκανε αναδρομή στην 25ετή πορεία του στο ποδόσφαιρο – Οι όμορφες αναμνήσεις και οι στιγμές που τον σημάδεψαν.

Ο Νικηφόρος Μαυρεδάκης αποφάσισε να πει “αντίο” στο ποδόσφαιρο, μετά από μια γεμάτη καριέρα στα τοπικά πρωταθλήματα των Χανίων, αλλά και την Θεσσαλονίκης. Ο πολύπειρος ποδοσφαιριστής, που συνέδεσε το όνομα του με αρκετές ομάδες του τοπικού, έπειτα από δύο χρόνια αποχής, πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Ο Γρανίτης ήταν η πρώτη του ομάδα, με τα χρώματα του οποίου αγωνίστηκε συνολικά για 11 χρόνια, στις τρεις θητείες του στην ομάδα της Αγίας Μαρίνας (1999- 2008, 2018 και 2020), ενώ έπαιξε επίσης σε Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης (2009-2011), Αστέρα Μανολιόπουλου (2012-2016), Χάλη Βαρυπέτρου (2017 και 2019), Ηρακλή Νεροκούρου (2021-2013), ενώ τελευταία του ομάδα ήταν ο Τρώας Θεσσαλονίκης.

Ο Νικηφόρος Μαυρεδάκης με ανάρτηση του γνωστοποίησε την απόφαση του να σταματήσει το ποδόσφαιρο, ενώ έκανε αναδρομή στην πορεία των 25 ετών που πέρασε στα γήπεδα, θυμήθηκε κάποιες αξέχαστες στιγμές του, χαρές, λύπες, ενώ ευχαρίστησε όλους όσους συνάντησε αυτά τα χρόνια.

Η ανάρτηση του:

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν!!

Ήρθε η στιγμή μετά από παρά πολύ σκέψη, παρά πολλή προσπάθεια όσο δύσκολο και αν είναι μετά από 2 χρόνια αποχής από τα γήπεδα να ανακοινώσω την απόσυρση μου από την ενεργό δράση..Η ιστορία ξεκίνησε από παιδάκι όταν ο πατέρας μου μου έδωσε μια μπάλα, μια μπάλα που δεν ήταν απλά ένα πετσί, έγινε όλη μου η ζωή για 25 χρόνια..

Τότε που το ποδόσφαιρο ήταν αθώο που ξυπνήσουμε και το μόνο που σκεφτόμασταν να παίξουμε μπαλα..25 χρόνια με τρομερά συναισθήματα, χαρές, λύπες, φιλίες , τσακωμούς (ευτυχώς ελάχιστους) 25 χρόνια που δεν καταλαβαίνουν όλοι τα συναισθήματα ενός αθλητή το πως νιώθει όταν πατάει στο γήπεδο…Στιγμές αξέχαστες στο μυαλό μου, πάρα πολλές φιλίες που κράτησαν και κρατάνε χρόνια γιατί αυτό μένει στον αθλητισμό…

Μια από της πιο έντονες στιγμές μου στα 14 μου χρόνια την πρώτη μου συμμετοχή στην αντρική ομάδα επι ΣΟΥΗΔΟΥ τότε με βάζει αλλαγή στο 80′ στο ξερό γήπεδο της Αγίας Μαρίνας και μου λέει μπες μέσα βάλε ένα γκολ και κερδίσαμε..

Μπαίνω μέσα και στο 90 μου κάνει μια μεγάλη μπαλιά ο πατέρας μου κοντρολάρω την μπάλα κάνω σουτ και η μπάλα στα δίχτυα 2-1 κερδίσαμε, δεν ξέρω για πόσο καιρό πανηγύριζα.. Οι χειρότερες στιγμές μου ήταν 2, ένα αγωνιστικό και ένα εξαγωνιστικό..

Έξω αγωνιστικό ήταν ο θάνατος του ποδοσφαιρικού μου πατέρα Νεκτάριου Δασκαλάκη και αγωνιστικό ο υποβιβασμός με τον Ηρακλή Νεροκούρου, ειδικά με τότε τρόπο που ήρθε..!!!

Τέλος να ευχαριστήσω όλους τους προπονητές που συνεργάστηκα, όλες τις διοίκησεις ,όλους τους συμπαίχτες μου και τους διαιτητές, για τις πανέμορφες στιγμές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια!!! Θα μπορούσα να γράφω ημέρες για αυτά τα 25 χρόνια και να αναφερθώ σε παρά πολλά άτομα που εκτιμώ και αγαπάω μέσα από το ποδόσφαιρο αλλά θα σας κουράσω(ήδη το έκανα)

This the end
Με εκτίμηση
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΥΡΕΔΑΚΗΣ