Ο 74χρονος, σήμερα, Τάκης Τόλιας αποτελεί έναν θρύλο του ποδοσφαίρου των Χανίων αλλά και παράλληλα ένας μεγάλος σκόρερ για όσους τον πρόλαβαν δια ζώσης μέσα στα γήπεδα.

Μέσα από ένα εξαιρετικό ρεπορτάζ του συναδέλφου Γιώργου Δρακάκη στην εφημεφίδα “Χανιώτικα Νέα” παρουσιάζεται η ιστορία ενός από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του Χανιώτικου ποδοσφαίρου, θρύλου του Μινωταύρου καθώς φόρεσε την φανέλα της ομάδας των Μουρνιών για επτά συνεχόμενα χρόνια αλλά και που έχει αφήσει την δική του παρακαταθήκη στο τοπικό ποδόσφαιρο.

Ο λόγος για τον Τάκη Τόλια που με αφορμή το γεγονός ότι ο Γιάννης Δρακάκης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Α’ κατηγορία, το ρεπορτάζ καταγράφει την ιστορία και το βιογραφικό του παλαίμαχου επιθετικού που σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφονται, φαίνεται να διατηρεί το μεγαλύτερο ρεκόρ για την πρώτη θέση στην συγκεκριμένη λίστα με επτά πρωτιές!

Αναλυτικά το ρεπορτάζ του Γιώργου Δρακάκη στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα”

Πριν λίγο καιρό ο Γιάννης ∆ρακάκης αναδείχθηκε για 4η φορά πρώτος σκόρερ στην Α’ κατηγορία Χανίων ισοφαρίζοντας την αντίστοιχη επίδοση του Σταµάτη Λιονάκη. Ουσιαστικά πλήρη στοιχεία για το τοπικό έχουµε από το 1982-83 έτσι υπάρχουν γκολτζήδες από τα παλαιότερα χρόνια που λόγω ελλιπούς ενηµέρωσης κινδυνεύουν να περάσουν στη λήθη.

Από έρευνα στα αρχεία παλιών εφηµερίδων πέσαµε πάνω σε έναν που πιθανόν κατέχει το ρεκόρ. Ο λόγος για τον Τάκη Τόλια που πρέπει να αναδείχθηκε κάπου 7 φορές πρώτος σκόρερ ενώ κατέχει µία σπουδαία επίδοση όταν βγήκε πρώτος παρότι δεν αγωνίσθηκε καθόλου στον α’ γύρο.

Ο Τάκης Τόλιας γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1948 και σε ηλικία 15 ετών έπαιξε στον παλιό Ικαρο Χανίων. Θυµάται µάλιστα που µε δικό του τέρµα πιτσιρικάς µε συµπαίκτη τον σπουδαίο Θανάση Ζησάκη, η οµάδα πήρε µία σηµαντική νίκη και εξασφάλισε την παραµονή της στην Α’ κατηγορία. Οµως άλλες οι… βουλές του χουντικού γγΑ Ασλανίδη που το φθινόπωρο του 1967 αποφάσισε την διάλυση του Ικάρου και άλλων ιστορικών οµάδων των Χανίων.

Ετσι ο Τόλιας βρέθηκε στη συνέχεια στην εφηβική οµάδα του ΑΟΧ µε προπονητή τον Μοσχούτη και συµπαίκτες τον ∆αµανάκη, τον Πρόκο, τον Σούλιαρη και τον Χάλαρη.

Στάθηκε όµως άτυχος διότι την ίδια περίοδο που οι συµπαίκτες του έγιναν ηµιεπαγγελµατίες αυτός υπηρετούσε την πολύµηνη τότε στρατιωτική του θητεία. Μάλιστα επειδή υπηρετούσε στην Αλεξανδρούπολη βρέθηκε κοντά στο να υπογράψει στον τοπικό Εθνικό που έπαιζε στην Β’ Εθνική αλλά σε µία άδεια του τον προσέγγισε ο Τηλέµαχος Σχοινάς και τον έπεισε να υπογράψει στον Μινώταυρο. Στις αρχές του 1970, δηλαδή τη χρονιά που οι “πράσινοι” πήραν τον τίτλο και ο Τόλιας τους ενίσχυσε στα µπαράζ ανόδου. Στην οµάδα των Μουρνιών παρέµεινε 9 σεζόν και αναδείχθηκε 4 φορές πρώτος σκόρερ όπως θυµάται. Οµως παρότι υπήρξε ενδιαφέρον από τον ΑΟΧ (3 φορές) οι παράγοντες του συλλόγου δεν τον παραχώρησαν. Το 1979 όταν και επανιδρύθηκε ο Ίκαρος ο Τόλιας ξαναφόρεσε την φανέλα της οµάδας του Πασακακίου.

Ο νέος Ικαρος κατακτάει µε το… καληµέρα συνεχόµενα πρωταθλήµατα σε Γ’ και Β’ Χανίων µε τον Τόλια να σηµειώνει κάπου 60 γκολ σε 24 αγώνες σε µία ηλικία 33 ετών που εκείνη την εποχή σε θεωρούσαν “τελειωµένο”. Και τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόµα…

Το 1981-82 στην Α’ µε τον Ίκαρο σύµφωνα µε τα (ελλιπή) στοιχεία που διαθέτουµε αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ, ενώ το καλοκαίρι του 1982 µετακοµίζει στον Κισσαµικό.

Εκεί σηµειώνει 18 γκολ σε 19 παιχνίδια και είναι 2ος πίσω από τον Αλµυρά του Πλατανιά αλλά την επόµενη σεζόν πετυχαίνει κάτι εκπληκτικό.

Είναι περίοδος που παρακολουθεί τη Σχολή προπονητών και ξεκινάει στον πάγκο του νεοφώτιστου Κρ. Αστέρα, έτσι δεν αγωνίζεται καθόλου στο α’ µισό της Α’ κατηγορίας.

Για την ακρίβεια επέστρεψε στον Κισσαµικό την τελευταία αγωνιστική του α’ γύρου και όµως πρόλαβε να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ!

Ευχής έργον που την ίδια εποχή κυκλοφορούσε η πολύ αξιόλογη αθλητική εφηµερίδα “Χανιώτικα Σπορ” και έτσι η επίδοση αυτή έχει καταγραφεί αναλυτικά, αγώνα µε αγώνα!

Στα 37 του χρόνια επιστρέφει στον Ίκαρο και τερµατίζει ξανά πρώτος σκόρερ τη σεζόν 1984-85 µε 21 γκολ. Εκείνη την εποχή δηλώνει στον Μιχάλη Σχοινά στα “Κρητικά Επίκαιρα” ότι κρεµάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, όµως στην πραγµατικότητα έπαιξε άλλα 3 χρόνια µε διψήφιο αριθµό τερµάτων σε κάθε σεζόν: 15 και 13 µε τον Ίκαρο καθώς και 15 το 87-88 µε τον Πλατανιά!

Εκεί στον Πλατανιά το 1988 στην τελευταία του παρουσία µε ποδοσφαιρικά παπούτσια (ως παίκτης-προπονητής) έχασε στις λεπτοµέρειες τον τίτλο από τον ΑΟΧ όµως την επόµενη χρονιά από τον πάγκο τον οδήγησε στον τίτλο και την άνοδο στην ∆’ Εθνική.

Ενας τίτλος Α’ κατηγορίας που του έλειπε ως παίκτης αφού παρά τις ατοµικές του διακρίσεις και τις σπουδαίες επιδόσεις στο σκοράρισµα δεν γεύθηκε αυτή τη χαρά.

Να όµως τι έλεγε αλλά και λέει για την αίσθηση του να πετυχαίνεις γκολ και πιο ήταν το µυστικό που έβρισκε τόσο συχνά δίχτυα: «Για µένα γκολ είναι ό,τι πιο όµορφο υπάρχει στο ποδόσφαιρο. Βάζεις γκολ και σαν ν’ αποκτάς φτερά και πετάς στην αποθέωση.

Πέρα από τα φυσικά, τα σωµατικά προσόντα, θα πρέπει να υπάρχει κι η εξυπνάδα, η όσφρηση. Πρέπει να παίρνει κανείς τις σωστές θέσεις και να υπολογίζει ακόµα και το λάθος. Το γκολ θέλει κυνήγηµα και πάντα όρθιο µυαλό».

Συµπαίκτης του όλα αυτά τα χρόνια στον Μινώταυρο ήταν ο Μιχάλης Σχοινάς που του ζητήσαµε να µας δώσει και αυτός το στίγµα του κορυφαίου επιθετικού: «Για τον Τάκη έχω να πω είναι ότι ήταν ο καλύτερος επιθετικός κατά την γνώµη µου, που υπήρξε στα τοπικά πρωταθλήµατα. ∆ίχως να έχει το µπόι και το εκτόπισµα του φορ, είχε πολλά άλλα χαρίσµατα σε µεγάλο βαθµό. Είχε µεγάλη ποδοσφαιρική ευφυΐα, ταχύτητα κίνησης, ταχύτητα σκέψης, διαρκή κίνηση σε κενούς χώρους και µεγάλη ευχέρεια στο σκοράρισµα. Παρόλο που όλες οι οµάδες προσπαθούσαν να τον ‘‘κλείσουν’’, αυτός έβρισκε τρόπο να πετυχαίνει πολλά γκολ. Φυσικά ξεχώριζε και για τον χαρακτήρα του» µας λέει.

Ενώ ο συµπαίκτης του στον Κισσαµικό Αντώνης Μουντάκης σηµείωνει: «Παρότι ο Τόλιας βρίσκονταν στη δύση της ποδοσφαιρικής του πορείας όταν ήρθε στο Καστέλι, έτρεχε σαν έφηβος και σκόραρε µε κάθε τρόπο χάρη στην ταχύτητα και την ποδοσφαιρική ευφυΐα του».

Πρώτος σκόρερ
σε µόλις 2,5 µήνες!

Η εκπληκτική επίδοση του Τόλια στις αρχές του 1984 όταν βγήκε πρώτος σκόρερ αγωνιζόµενος µονάχα σε 12 από τις 22 αγωνιστικές σε διάστηµα 2,5 µηνών. Από το αρχείο των “Χανιώτικων Σπορ”:

11η αγωνιστική (15/1)
Κ.-Ατλαντίδα 2-1 (17’ Αλυγιζάκης, 43’ ΤΟΛΙΑΣ – 64’ Κουλιζάκης)
12η αγωνιστική (22/1)
Κ.-Απόλλων 2-1 (13’ ΤΟΛΙΑΣ, 65’ Τσιµπογιάννης – 40’ Ιωαννίδης)
13η αγωνιστική (29/1)
Ικαρος – Κ. 3-2 (15’ Αργυρούλης Ν., 31’ Μητριτσάκης, 38’ Ανδρεάδης Μ.- 40’, 52’ πεν. ΤΟΛΙΑΣ)
14η αγωνιστική (5/2)
Κ. – Κρ. Αστέρας 1-0 (48’ ΤΟΛΙΑΣ)
15η αγωνιστική (11/2)
Μινώταυρος – Κ. 3-1 (35’ Βουλγαράκης, 40’ Τσαφαράκης, 44’ Καµίτσης Ι. – 24’ πεν. ΤΟΛΙΑΣ)
16η αγωνιστική (19/2)
Κ. – Πλατανιάς 3-2 (17’, 77’ ΤΟΛΙΑΣ, 35’ Σεϊτανίδης – 1’, 78’ ∆αρµαράκης)
17η αγωνιστική (26/2)
Θησέας – Κ. 1-1 (Ψίλογλου – 85’ Μουντάκης)
18η αγωνιστική (5/3)
Τιτάν – Κ. 4-5 (36’, 40’, 70’ Τσινταράκης, 42’ Κουκουτσάκης – 17’, 47’, 63’ ΤΟΛΙΑΣ, 34’, 61’ Τσιµπογιάννης)
19η αγωνιστική (12/3)
Κ. – Αρης Σ. 8-1 (14’, 28’, 30’, 77’, 81’ ΤΟΛΙΑΣ, 48’ Τσιµπογιάννης, 50’ Αλευράκης, 70’ Σεϊτανίδης – 87’ πεν. Μπουρδελής).
20η αγωνιστική (18/3)
Κ. – Παγχανιακός 2-0 (74’ Μουντάκης, 87’ Σεϊτανίδης)
21η αγωνιστική (28/3)
Ηρακλής Ν. – Κ. 3-2 (7’ Καρατζάς, 13’ Ντουντουνάκης, 85’ πεν. Μηνάς – 46’, 47’ ΤΟΛΙΑΣ)
22η αγωνιστική (1/ 4)
Ατλαντίδα – Κ. 2-6 (16’ Χονδράκης, 55’ Μαλαξιανάκης Μ. – 6’ Σεϊτανίδης, 47’, 74’, 78’ ΤΟΛΙΑΣ, 69’ Αλευράκης, 87’ αυτογκόλ Κατσικανδαράκης)