Γράφει ο Sportcaster.

Αντιλαμβάνομαι το ζοφερό κλίμα που κυριαρχούσε στην πόλη και τον οργανισμό των Χανίων όλο το προηγούμενο διάστημα, από την σφαλιάρα στην Ηλιούπολη και έπειτα. Κάτι ο ενθουσιασμός που επικρατούσε μετά τις δύο συνεχόμενες νίκες κόντρα στην Καλαμάτα και την Καλλιθέα, κάτι οι πολύ καλές εμφανίσεις και τα γεμάτα Περιβόλια, ήταν παράγοντες αρκετά ισχυροί ώστε να υπάρξει αυτό το κλίμα και ν’ ακολουθήσει η απότομη προσγείωση.

Όμως από εκεί και πέρα, τι να κάνουμε τώρα; Να παρατήσουμε την ομάδα σε αυτήν την ατμόσφαιρα που επικρατεί ή να προσπαθήσουμε να γυρίσουμε το κλίμα;

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Η μοναδική επιλογή δεν είναι άλλη από το να πάει ο κόσμος, όπως έχει κάνει όλη την χρονιά, στα Περιβόλια την Κυριακή να στηρίξει με την φωνή του και τα συνθήματα του τους παίκτες του Γιάννη Ταουσιάνη και να πάρουν τον πρώτο τελικό.

Γιατί κακά τα ψέμματα, όλα τα παιχνίδια από εδώ και στο εξής είναι τελικοί. Όμως το ήξεραν και οι πέτρες πως σε αυτήν την διαδικασία των play offs, κάθε λάθος μπορεί να μην υπάρχει η ευχέρεια να διορθωθεί.

Αλλά διάβολε μιλάμε για τα Χανιά, την ομάδα του τόπου μας, την ομάδα που ο κόσμος είδε ξανά να τον κάνει να κυκλοφορεί περήφανα στους δρόμους και να ελπίζει στην ιστορική άνοδο!

Δεν χάθηκε τίποτα, ο πόλεμος δεν χάθηκε, νικήθηκε σε μια μάχη αλλά όχι στην μητέρα των μαχών.

Αυτή είναι κόντρα στον Ιωνικό, μέχρι την επόμενη και πάει λέγοντας.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από την στήριξη, την παρουσία του κόσμου που την Κυριακή πρέπει να συρρεύσει μαζικά στα Περιβόλια γιατί αν μια φορά το παιχνίδι με την Καλλιθέα ήταν σημαντικό, αυτό με τον Ιωνικό είναι σημαντικότερο.