Ο Βασίλης Παπαδάκης αποτελεί παρελθόν από την Κ19 των Χανίων, και με δήλωσή του, λέει το δικό του «ευχαριστώ» σε όλους όσους τον βοήθησαν κατά την διάρκεια της παρουσίας του στην ΠΑΕ.

Το δικό του «ευχαριστώ» είπε σε όλα τα άτομα με τα οποία συνεργάστηκε ο Βασίλης Παπαδάκης κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην Κ19 της ΠΑΕ Χανιά, χαρακτηρίζοντας «τιμή» την παρουσία του στην ομάδα.

Ο έμπειρος προπονητής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μέλη της ΠΑΕ, αλλά και στους συνεργάτες του στην ομάδα, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμά του και στους νεαρούς ποδοσφαιριστές της ομάδας.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Βασίλη Παπαδάκη:

Πολλές φορές στη ζωή μας υπάρχουν δύσκολες αποφάσεις, αλλά ένας δρόμος που πρέπει να διαλέξεις! Με απέραντο Σεβασμό ευχαριστώ την ΠΑΕ Χανιά, για όσα όμορφα αναφέρει στην ανακοίνωση. Είναι τιμή να είσαι μέλος της μοναδικής ομάδας που εκπροσωπεί το νομό στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, είναι σπουδαίο  να συνεργάζεσαι και να προσπαθείς για την άνοδο του Χανιώτικου ποδοσφαίρου! Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσους μαζί προσπαθήσαμε, για να αναδείξουμε το ταλέντο και τις ικανότητες των νεαρών ποδοσφαιριστών μας!

Θεωρώ πως βάλαμε ένα λιθαράκι και δώσαμε πίστη κι ελπίδα για τη συνέχεια! Έχω την αίσθηση πως ήρθε η ώρα να δώσουμε σταδιακά  βήμα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, σε αυτά τα παιδιά που έδειξαν ταλέντο, προσωπικότητα και αξιοθαύμαστο ψυχισμό! Ευχαριστώ τον Πρόεδρο Αντώνη Ροκάκη για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε, τον Αντιπρόεδρο Γιώργο Ξηρουχάκη που ήταν πάντα κοντά μας, όπως και όλα τα μέλη της ΠΑΕ, που συνεργαστήκαμε σε διοικητικό και τεχνικό επίπεδο! Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ  στον Γιώργο Αμανατίδη, ήταν μια σπουδαία  εμπειρία η συνύπαρξη μας!

Ευχαριστώ τους δύο ακούραστος υπεύθυνους της Κ19, τον Μανώλη Κουκουράκη και τον Γρηγόρη Σταματάκη! Οφείλω πολλά στους συνεργάτες μου Σταύρο  Ζυμβραγουδάκη και Μάνο Ρωμανιά, έκαναν σπουδαία δουλειά ο καθένας στον τομέα του! Το μεγαλύτερο ευχαριστώ και τον θαυμασμό  μου, τον αξίζουν αυτοί οι “μικροί απίθανοι τύποι”, που με έκαναν να νιώθω πως άξιζε κάθε λεπτό που περάσαμε στο γήπεδο και είναι πολύ όμορφο να νοιώθει ένας προπονητής αυτό το συναίσθημα! Ο αγώνας συνεχίζεται μάγκες! Με το κεφάλι χαμηλά, το βλέμμα μπροστά, με Σεβασμό και δουλειά, οι όμορφοι δρόμοι στο ποδόσφαιρο και τη ζωή ανοίγουν!