Ο Βαγγέλης Θάνος χαρακτήρισε δεύτερο σπίτι του τον Μινώταυρο σε συνέντευξη που παραχώρησε στην σελίδα της ομάδας των Μουρνιών, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στην πορεία του στην ομάδα των Μουρνιών, την φετινή χρονιά και στα βήματα που κάνει στην προπονητική, έχοντας αναλάβει την Κ13.

Κομμάτι του Μινώταυρου αισθάνεται ο Βαγγέλης Θάνος, που υπηρετεί εδώ και πολλά χρόνια την ομάδα των Μουρνιών, τόσο ως ποδοσφαιριστής, όσο και ως προπονητής.

Ο Θάνος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην σελίδα του συλλόγου, χαρακτηρίζει τον Μινώταυρο σαν δεύτερο σπίτι του, ενώ αναφέρθηκε στους  στόχους που θέτει ο Μινώταυρος το επόμενο διάστημα.

Αναλυτικά η συνέντευξη του:

Βαγγέλη, είσαι για πολλά χρόνια στον Μινώταυρο, προσφέροντας ακόμη ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως προπονητής στις ακαδημίες. Τι έχεις να δηλώσεις για την κάθε σου ιδιότητα;

Ναι όντως είμαι πολλά χρόνια στην ομάδα. Σε μια ομάδα που πραγματικά δημιουργεί και παρέχει πολύ καλές συνθήκες για έναν ποδοσφαιριστή. Είμαι και νιώθω κομμάτι της, απολαμβάνω πλέον την κάθε στιγμή είτε είναι προπόνηση είτε είναι αγώνας.

Τα ποδοσφαιρικά – αγωνιστικά χρόνια δυστυχώς περνάνε και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ την καθημερινότητα μου χωρίς αυτό που λέμε στην ποδοσφαιρική γλώσσα, τη “μυρωδιά” του γηπέδου, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ με την προπονητική. Ανήκω αρκετά χρόνια στο προπονητικό team της Ακαδημίας όπου εκεί έχω βρει ένα πολύ ισχυρό κίνητρο μπορώ να πω μεγαλύτερης έντασης και από αυτό του παίκτη.

Τι σημαίνει για σένα Μινώταυρος και τι συναισθήματά σου δημιουργεί γενικότερα η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στις τάξεις της;

Για μένα ο Μινώταυρος είναι το δεύτερο σπίτι μου αν αναλογιστεί κανείς τις ώρες που περνάω στο γήπεδο. Νιώθω περήφανος που ανήκω σ’ έναν τόσο ιστορικό σύλλογο και ευγνώμων που μέσα από αυτήν την ομάδα γνώρισα, συνεργάστηκα με εξαιρετικούς συμπαίκτες και προπονητές, με ανθρώπους που ήταν και είναι στη διοίκηση που φροντίζουν ώστε εμείς οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές να έχουμε τις καλύτερες συνθήκες να δουλέψουμε…

Καταρχήν, όσον αφορά την πρώτη ομάδα, ποιος είναι ο φετινός στόχος και γενικότερα ο μελλοντικός για το σωματείο με το να τη ζεις τόσα χρόνια;

Ο φετινός στόχος είναι η δημιουργία μιας άκρως ανταγωνιστικής ομάδας με λίγους “μεγάλους” σε ηλικία ποδοσφαιριστές και αρκετά νέα παιδιά από την ακαδημία και όχι μόνο, με στόχο αυτά τα παιδιά να φτάσουν στην κατάκτηση ενός πρωταθλήματος και την επίτευξη ανόδου στην παραπάνω κατηγορία, όπου θα είναι και ο κύριος κορμός της ομάδας.

Επίσης, ποιος είναι ο στόχος των ακαδημιών μέσω της δικής σας δουλειάς ως προπονητές;

Ο στόχος των προπονητών κατά τη δική μου άποψη όσον αφορά τις αναπτυξιακές ηλικίες είναι μόνο ένας και δεν πρέπει να αλλάζει για κανένα λόγο: είναι “τα παιδιά”. Αυτά θα πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα και όχι η νίκη με κάθε κόστος ούτε η προβολή της ακαδημίας ή του εκάστοτε προπονητή. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός άριστου χαρακτήρα αθλητή με αρχές και ήθος και ενός πλήρως ανταγωνιστικού ποδοσφαιριστή.

Βαγγέλη, πώς θα περιέγραφες μέχρι τώρα την εμπειρία σου στα γήπεδα και αν έχεις να θυμάσαι μια ευχάριστη και μια άσχημη στιγμή.

Θ’ απαιτούνταν πολλές ώρες για ποδοσφαιρική ανάλυση… Αλλά, αν προσπαθούσα με λίγα λόγια θα έλεγα ένα υπέροχο ταξίδι με πολύ κούραση, πόνο, ιδρώτα, αίμα, πείνα, δίψα, ζέστη, κρύο, με αρκετές λύπες αλλά και χαρές. Αν μπορούσα να βγάλω κάτι από αυτά δεν θα έβγαζα απολύτως τίποτα… Ευχάριστες στιγμές μπορώ να θυμηθώ αρκετές, άλλωστε έχω αγωνιστεί σε αρκετές ομάδες και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Μια από αυτές μπορώ να πω είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Α ΕΠΣ Αχαΐας με το απόλυτο των νικών και στη συνέχεια η κατάκτηση του Super Cup. Ασχημη με διάφορα είναι οι δυο χρονιές που σταματήσαμε λόγω COVID.

Ο Μινώταυρος έχει τη χαρά να δουλεύει σ’ ένα καθαρά δικό του γήπεδο. Πόσο διευκολύνει αυτό το γεγονός το έργο σας;

Δεν είναι μόνο χαρά, είναι και προνόμιο. Οι εγκαταστάσεις μας συνεχώς βελτιώνονται, μεγαλώνοντας το εύρος των παροχών στους προπονητές, διευκολύνοντας το έργο μας με τελικό αποδέκτη τα παιδιά, μικρά και μεγάλα. Θέλω να τονίσω ότι μεγάλο μερίδιο στην πολύ καλή εικόνα των εγκαταστάσεων είχαν και έχουν οι άνθρωποι που απαρτίζουν τα συμβούλια του Μινωταύρου. Μπορεί να μην τρέχουν μέσα στο γήπεδο αλλά τρέχουν αρκετά έξω από αυτό και φροντίζουν για τα πάντα.

Κλείνοντας, τι θα ήθελες να ευχηθείς από εδώ και στο εξής για τον Μινώταυρο;

Εύχομαι γι’ αρχή όλος ο κόσμος να έχει υγεία, που είναι το απόλυτο αγαθό μιας και η καθημερινότητα πολλές φορές μας δείχνει το σκληρό της πρόσωπο. Οσον αφορά τον Μινώταυρο εύχομαι να επιτύχουμε τους στόχους που θέτουμε και να εκπληρώσουμε τα όνειρα μας.