Μια μεγάλη και εξόχως ενδιαφέρουσα συνέντευξη παραχώρησε ο διεθνής κρητικός άσος της Ράκοφ ο οποίος μίλησε για όλους και για όλα

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιάννης Παπανικολάου στην πολωνική ιστοσελίδα sport.tvp.pl.

Ο διεθνής κρητικός (από την πλευρά της μητέρας του που κατάγεται από τα Ανώγεια) άσος ο οποίος έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στον Πλατανιά και πλέον αγωνίζεται με μεγάλη επιτυχία στην Ράκοφ (με την οποία δεσμεύεται μέχρι το καλοκαίρι του 2025) στη Πολωνία μίλησε για όλους και για όλα.

Τους προσωπικούς του στόχους, την ομάδα του, την διαδρομή του στο ποδόσφαιρο, τον Πλατανιά, την Εθνική Ελλάδος, ενώ αναφέρθηκε ιδιαίτερα σε μια στιγμή που τον έχει σημαδέψει έως τώρα στη ζωή του τον ξαφνικό χαμό του πατέρα του που έφυγε από τη ζωή το 2020, αποκαλύπτοντας ότι “αφού πέθανε ο μπαμπάς μου, δεν μπορούσα να σκεφτώ την μπάλα”.

Διαβάστε τα σημαντικότερα αποσπάσματα της συνέντευξης του Γιάννη Παπανικολάου: 

Οι Έλληνες λατρεύουν να γλεντούν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους δυνατά. Ο Γιάννης Παπανικολάου όμως, μπήκε αθόρυβα στην ομάδα της Raków Częstochowa και σήμερα είναι ένας από τους βασικούς παίκτες του Marek Papszun και εκπρόσωπος της Ελλάδας. Σε συνέντευξή του στο TVPSPORT.PL μιλά για την εξέλιξη της Ράκοφ, το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα, αλλά και πολύ ανοιχτά για τον θάνατο του πατέρα του, που τον έκανε να ξεχάσει το ποδόσφαιρο για λίγους μήνες.

Τον Ιούνιο έκανες το ντεμπούτο σου στην πρώτη εκπροσώπηση της Ελλάδας. Πρέπει να ήταν μια σημαντική στιγμή για σένα.
Γιάννης Παπανικολάου: – Είναι αλήθεια. Το να παίζεις για την εθνική ομάδα είναι το όνειρο κάθε παιδιού που αρχίζει να κλωτσάει την μπάλα. Αυτή ήταν η στιγμή που περίμενα πολλά χρόνια. Μεγάλη τιμή. Φυσικά, δεν ήταν πολύ μεγάλο παιχνίδι, γιατί ήμουν στο γήπεδο στο τέλος του αγώνα με την Κύπρο, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι ήμουν εκεί. Σε αυτήν την ιστορία χρωστάω πολλά στη Ράκοφ, γιατί σε μεγάλο βαθμό χάρη σε αυτόν τον σύλλογο πήγα στην εθνική ομάδα.

– Μπήκατε στο γήπεδο στη θέση του αρχηγού Τάσου Μπακασέτα. Είχε και αυτό σημασία;
– Σίγουρα. Γνωρίζω αυτόν τον παίκτη από μικρός και τώρα μπόρεσα να παίξω μαζί του για την Εθνική Ελλάδας. Μεγάλο θέμα. Πιστεύω ότι έχουμε μια καλή σχέση. Κατά τη διάρκεια της αλλαγής, μου ευχήθηκε καλό ντεμπούτο και είπε ότι από εδώ και πέρα ​​είμαι μέρος αυτής της ομάδας. Θα το θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου.

– Είδατε το προφίλ σας στο Transfermarkt; Η τιμή έχει ανέβει κατακόρυφα πρόσφατα.
– Ναι, αλλά προσπαθώ να μην ανησυχώ για αυτό.

– Αλλά είναι πάντα ωραίο να βλέπεις κάτι τέτοιο…
– Ναι, είναι ωραίο. Δεν εξελίσσεσαι μόνο στο γήπεδο. Δουλεύεις με το όνομά σου, όλο και περισσότεροι μιλούν για σένα. Είναι ένα όμορφο κομμάτι της ζωής ενός ποδοσφαιριστή. Αλλά δεν θα είναι χωρίς σκληρή δουλειά, προπόνηση και συνεχή εξέλιξη, οπότε σε αυτό εστιάζω.

– Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο στην Αθήνα, σωστά;
– Γεννήθηκα εκεί και έπαιξα στις Ακαδημίες της ΑΕΚ για οκτώ χρόνια. Μετά μετακόμισα στην Κρήτη καθώς κατέληξα στην ακαδημία του Πλατανιά. Εκεί έκανα και το ντεμπούτο μου στην πρώτη ομάδα ως επαγγελματίας

– Η Κρήτη στην Πολωνία είναι συνδεδεμένη με διακοπές.
– Υπάρχει ένας μεγάλος σύλλογος στην Κρήτη, ο ΟΦΗ . Ο Πλατανιάς, από την άλλη, όταν έφτασα εκεί, βρισκόταν σε μια παρόμοια διαδρομή με αυτή της Ράκοβ. Η ομάδα κατάφερε σε λίγα χρόνια να ανέβει από την τέταρτη κατηγορία στη Σούπερ Λιγκ. Ήταν μια καλή στιγμή για μένα γιατί ο σύλλογος πρόσφερε εξαιρετικές συνθήκες ανάπτυξης και ένιωθα ότι προχωρούσα κάθε μήνα που περνούσε.

– Και επίσης ένα υπέροχο μέρος για να χαλαρώσετε.
– Φυσικά. Η ζωή εκεί είναι πολύ διασκεδαστική, γιατί ο ήλιος πάντα λάμπει στην Κρήτη, μπορείτε να πάτε στην παραλία ή απλά να κάνετε μια μεγάλη βόλτα. Αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική ζωή από αυτή που γνώρισα στην Πολωνία. Για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες να περάσετε τον ελεύθερο χρόνο σας στην Częstochowa. Προσπαθώ να το δω από τη θετική πλευρά. Χάρη σε αυτή την κατάσταση, επικεντρώνομαι στην προπόνηση, και στο σύλλογο περνάω μερικές φορές και οκτώ ώρες την ημέρα. Πιστεύω ότι με βοηθά και θέλω να συνεχίσω προς αυτή την κατεύθυνση.

– Αν γκουγκλάρεις το «Platanias club», σκάνε ντίσκο. Ήταν δυνατόν να επικεντρωθούμε στην μπάλα εκεί;
– Φυσικά. Ο Πλατανιάς είναι μια μικρή πόλη κοντά στα Χανιά όπου έρχονται πολλοί τουρίστες. Αλλά είναι περισσότεροι άνθρωποι που επικεντρώνονται στη χαλάρωση – ζευγάρια ή οικογένειες με παιδιά, επομένως εξακολουθεί να είναι ένα καλό μέρος για ξεκούραση. Και χάρη στους τουρίστες, οι ντόπιοι επιχειρηματίες έχουν πολλά χρήματα για να στηρίξουν τον σύλλογο.

– Σε ηλικία 21 ετών επέστρεψες στην Αθήνα για να παίξεις με τον Πανιώνιο.
– Ο Πανιώνιος είναι σύλλογος από τη Νέα Σμύρνη της Αθήνας. Αυτός είναι ένας από τους παλαιότερους συλλόγους στην Ελλάδα, αλλά όταν έφτασα εκεί είχαν πολλά οικονομικά προβλήματα. Το ήξερα αυτό γιατί, με απόφαση της FIFA, μπορούσαν να στρατολογήσουν μόνο νεαρούς παίκτες κάτω των 23 ετών. Ήθελα να μετακομίσω εκεί, να παίξω τη σεζόν και να βρω έναν νέο σύλλογο, κατά προτίμηση εκτός Ελλάδας.

– Για παράδειγμα στην Πολωνία.
– Ακριβώς… Πιστεύω ότι το ποδόσφαιρο στην Πολωνία είναι σε υψηλότερο επίπεδο από τη χώρα μας. Και η Ράκοβ είναι ένας σπουδαίος σύλλογος που συνεχώς αναπτύσσεται. Όλοι είμαστε πεινασμένοι για διακρίσεις, οι ορέξεις μας μεγαλώνουν ακόμα, γι’ αυτό ο σύλλογός μας δυναμώνει κάθε χρόνο.

– Ποιο από τα τρόπαια που έχεις κερδίσει με την Ράκοφ ήταν το πιο πολύτιμο για εσάς;
– Το Σούπερ Καπ που κατακτήσαμε την περασμένη σεζόν, όταν αντιμετωπίσαμε τη Λέγκια. Η πρώτη σεζόν στην Πολωνία δεν ήταν καλή για μένα. Δεν έπαιξα όσο περίμενα. Είχα πολλά οικογενειακά προβλήματα. Έτσι, στην αρχή της νέας σεζόν, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι πλησιάζει η ώρα μου. Ότι πρέπει να δείξω ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Το ματς με τη Λέγκια ήταν το πρώτο μετά από πολύμηνη αναμονή. Κερδίσαμε, έπαιξα ένα πλήρες παιχνίδι και έπεξα από τη δεξιά πλευρά. Ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα. Ένιωθα ότι επέστρεψα σε καλό δρόμο και τους επόμενους μήνες ήμουν πολύ συγκεντρωμένος για να αποδείξω ότι θα μπορούσα να είμαι χρήσιμος.

– Αναφέρατε τα οικογενειακά προβλήματα. Κατά την πρώτη σεζόν στην Πολωνία, ο πατέρας σου πέθανε…
– Τον Νοέμβριο ήμουν στην Ελλάδα για το camp της ομάδας U21. Είδα τον μπαμπά μου τότε και δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι κακό. Μετά τα γενέθλιά μου, η μαμά μου τηλεφώνησε και είπε ότι ο μπαμπάς δεν ήταν καλά, ήταν στο νοσοκομείο και πρέπει να κάνει μια σειρά από εξετάσεις. Σε δύο μέρες τηλεφώνησε ξανά η μητέρα μου για να πει ότι ο πατέρας μου είχε καρκίνο. Στο τελευταίο στάδιο, χωρίς πιθανότητα αποτελεσματικής θεραπείας. Ήταν ένα σοκ για μένα. Πριν από λίγες μέρες είδα τον μπαμπά μου, ένιωθε καλά, και τώρα ακούω ότι πεθαίνει… Από εκεί, πέταξα στην Ελλάδα. Το ταξίδι διήρκεσε 14 ώρες, γιατί λόγω Covid από την Πολωνία δεν υπήρχαν απευθείας πτήσεις για Αθήνα. Πέρασε μια εβδομάδα και ο γιατρός μας είπε ότι ο μπαμπάς είχε το πολύ επτά ημέρες … Ήταν άλλο ένα σοκ … Έχασα τον μπαμπά σε δύο εβδομάδες … Δεν μπορούσα να εστιάσω σε τίποτα. Μετά τα Χριστούγεννα επέστρεψα στην Πολωνία, αλλά δεν μπορούσα να παίξω ποδόσφαιρο. Ο σύλλογος προσπαθούσε να με βοηθήσει. Όλοι συμμετείχαν – οι προπονητές, οι συμπαίκτες, αλλά δεν ήμουν έτοιμος. Χρειαζόμουν χρόνο για να επιστρέψω στον εαυτό μου. Γι’ αυτό ήταν τόσο σημαντικός αυτός ο αγώνας του Σούπερ Καπ για μένα, γιατί ήταν η στιγμή να ανακάμψω και να επιστρέψω στον σωστό δρόμο.

– Αυτή είναι η τρίτη σεζόν σας στην Πολωνία. Ονειρεύεσαι ένα πιο δυνατό πρωτάθλημα;
– Αισθάνομαι καλά στην Πολωνία. Ήταν ενώ έπαιζα στο πρωτάθλημα αυτής της χώρας που βρήκα τον δρόμο μου για την εθνική ομάδα. Εδώ κέρδισα τα πρώτα μου τρόπαια στην ενήλικη καριέρα μου. Έχω μόνο καλά συναισθήματα για την Πολωνία. Φυσικά, έχω τα όνειρά μου και παίζουν στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά σήμερα η εστίασή μου είναι στο παρόν.