Ο έμπειρος προπονητής μετά από 20 χρόνια στην Κρήτη επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του

Μετά από είκοσι χρόνια στην Κρήτη και πολλές επιτυχίες σε όσες ομάδες εργάστηκε, ο Δημήτρης Βολονάκης αποχωρεί από το νησί.

Παίρνει μαζί του χιλιάδες εμπειρίες, πολλές ωραίες στιγμές και επιτυχίες που έζησε σε Κόρφο Ελούντας, Αλμυρό, ΠΑΟΚ, Μοχό και ΟΦΗ που αποτέλεσαν τους σταθμούς της προπονητικής του καριέρας και επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κάλυμνο όπου διορίστηκε (εκπαιδευτικός στο επάγγελμα).

Ο Βολονάκης ήρθε στην Κρήτη το 2002, για μόλις τρεις μήνες, αλλά επειδή ως γνωστόν τίποτα μονιμότερο του προσωρινού, τελικά παρέμεινε στο νησί για μια 20ετία.

Τα περισσότερα χρόνια από αυτά τα πέρασε στον Αλμυρό όπου εργάστηκε για σχεδόν 18 έτη. Ο έμπειρος τεχνικός έκανε γνωστή την αποχώρησή του από την Κρήτη, με μια συγκινητική ανάρτηση στα social η οποία αντί επιλόγου σημειώνει “Δεν λέω αντίο γιατί η Κρήτη θα είναι πάντα ξεχωριστή για μένα και ποτέ δεν ξέρεις… Θα μου λείψετε, εις στο επανιδείν…”

Αναλυτικά: 

“Ιούνιος 2002-Ιούνιος 2022,20 χρόνια στην Κρήτη,σε έναν τόπο με μακρινή καταγωγή (ίσως ήταν γραφτό),σε έναν τόπο που πρωτοήρθα για 3 μήνες όμως έμελλε να γίνει η δεύτερη μου πατρίδα. Σε έναν τόπο ευλογημένο όπου γεννήθηκαν τα δυο μονάκριβα μου παιδιά.

Έναν τόπο που έκανα αρκετούς σημαντικούς αδερφικούς φίλους. Συνήθως δεν ποστάρω προσωπικές στιγμές όμως αισθάνομαι την ανάγκη και παράλληλα αισθάνομαι τυχερός που έζησα είτε στην εκπαίδευση και πολύ περισσότερο στο ποδόσφαιρο πολλές όμορφες στιγμές συναναστρεφόμενος με ωραίους ανθρώπους.

Ευχαριστώ όσους συναναστράφηκα κυρίως παίκτες και παράγοντες που συνεργάστηκα κατά σειρά σε Κόρφο Ελούντας, Αλμυρό, ΠΑΟΚ, Μοχό και ΟΦΗ την μεγαλύτερη ομάδα της Κρήτης αλλά και μια από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Ήταν όλα μια όμορφη εμπειρία,ένα κομμάτι της ζωής μου σημαντικό, έγινα σοφότερος και πιστεύω καλύτερος σε όλα τα επίπεδα.

Αποχωρώ λόγω διορισμού μου στην άλλη μου πατρίδα την Κάλυμνο. Δεν λέω αντίο γιατί η Κρήτη θα είναι πάντα ξεχωριστή για μένα και ποτέ δεν ξέρεις… Θα μου λείψετε,εις στο επανιδείν…”