Ν.Παλαθούρας στο sportcaster.gr: Νιώθω ευλογημένος, θέλω να κλείσω τη καριέρα μου στον Ηρακλή Ν.

Φέτος συμπλήρωσε 32 χρόνια στα χανιώτικα γήπεδα, το κοντέρ των γκολ συνεχίσει να γράφει και όπως όλα δείχνουν παρά τα 46 του χρόνια θα συνεχίσει να φορτώνει τα αντίπαλα δίχτυα και για ακόμα ένα (τουλάχιστον) χρόνο. Ο μετρ, σερ και μεγάλος γκολτζής των χανιώτικων γηπέδων, Νίκος Παλαθούρας μιλάει στο sportcaster.gr για το ενδεχόμενο επιστροφής του στον Ηρακλή Νεροκούρου σε περίπτωση που δεν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, για τη φετινή πορεία της Ασπίδας και για πολλά ενδιαφέροντα ακόμα.

Μπορεί πριν από λίγες μέρες να ανακοινώθηκε ότι σταματάει την μεγάλη του καριέρα, αλλά το σαράκι της δράσης και η μυρωδιά του γηπέδου δεν φαίνεται να τον αφήνει. Και όπως δείχνουν τα πράγματα το φινάλε της μεγάλης του καριέρας θα πάρει αναβολή. Όπως χαρακτηριστικά λέει με νόημα «Πολλές φορές σκέφτεσαι να σταματήσεις όμως όταν έρχεται μια καινούργια χρονιά, πάντα ”ξυπνάει” κάτι μέσα σου… μια ”δίψα” να ξανά μπεις στο γήπεδο».

Αλλωστε, αν και γεμάτα 46 χρόνων, τα πόδια του αντέχουν ακόμα, ενώ πλέον βρήκε και ένα μεγάλο κίνητρο για τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμα μπάλα.

Από τα αγαπημένα παιδιά του χανιώτικου ποδοσφαίρου με άπειρα χιλιόμετρα στους αγωνιστικούς χώρους και σχεδόν 350(!) γκολ ο Νίκος Παλαθούρας ανοίγει την καρδιά του στο sportscaster.gr και μιλάει για όλη αυτή τη μεγάλη πορεία.

Μια πορεία που ξεκίνησε πριν από 32 χρόνια και το μακρινό 1990 από τον Ηρακλή Νεροκούρου, ακολούθησαν πολλές άλλες ομάδες και σημαδεύτηκε από πολλά γκολ, χιλιάδες ποδοσφαιρικές στιγμές και κυρίως ήθος! Και επειδή είναι ωραίο ένα κύκλος να κλείνει από εκεί ακριβώς που άνοιξε, η επιθυμία και το νέο μεγάλο κίνητρο του είναι να ολοκληρώσει αυτή τη όμορφη διαδρομή στα αγαπημένα του Νεροκούρου, προκειμένου να συμβάλει και αυτός στην επιστροφή του Ηρακλή στην Α’ κατηγορία.

Η καριέρα του Νίκου… σε αριθμούς

Το ποδοσφαιρικό κλισέ “έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι” μπορεί να μην ειπώθηκε για αυτόν, αλλά βρίσκει πλήρη εφαρμογή στην περίπτωση του Νίκου Παλαθούρα. 32 χρόνια στα γήπεδα, 12 ομάδες, αναρίθμητες συμμετοχές, 347 γκολ (μπορεί να λείπουν και μερικά) ο απολογισμός μέχρι σήμερα.

Γεννημένος το 1976,  έκανε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο το 1986 στους μικρούς του Ηρακλή Νεροκούρου, όπου το 1990 σε ηλικία 14 ετών, έκανε το μεγάλο βήμα πηγαίνοντας στην αντρική ομάδα όπου και έμεινε μέχρι το 1997 πετυχαίνοντας συνολικά 20 τέρματα. Στη συνέχεια τη σεζόν 1997-1998 έκανε ένα ”μικρό διάλειμμα” πηγαίνοντας στην ΑΕ Χανίων που τότε αγωνιζόταν στην Α’ τοπική Κατηγορία σημειώνοντας 3 γκολ στο πρωτάθλημα και 1 στο Κύπελλο σε 35 συμμετοχές.

Ένα χρόνο αργότερα τη σεζόν 1998-1999, επέστρεψε ξανά στον Ηρακλή Νεροκούρου πετυχαίνοντας 6 γκολ, ενώ την επόμενη χρονιά 1999-2000 προσέφερε ξανά τις υπηρεσίες του στην ΑΕ Χανίων (Δ’ Εθνική). Τη σεζόν 2000-2001 αγωνίσθηκε με τη φανέλα του Ποσειδώνα Τσικαλαριών μετρώντας 10 γκολ στο πρωτάθλημα και 4 στο Κύπελλο

Οι επόμενες δύο χρονιές ”σημάδεψαν΄” με θετικό πρόσημο την καριέρα του καθώς κατέκτησε το νταμπλ Χανίων με δύο διαφορετικές ομάδες διαδοχικά. Το 2001-2002 αγωνίσθηκε στο Θησέα μετρώντας 9 γκολ στο πρωτάθλημα 4 στο Κύπελλο, ενώ το 2002-2003 με την Ιωνία πετυχαίνοντας σε 31 συμμετοχές 18 γκολ.

ΤΟ 2003-2004 αγωνίσθηκε στον ΑΟΧ 2004 (9 γκολ στο πρωτάθλημα, 4 στο Κύπελλο) και το 2004-2005 στον Αστέρα Χαλέπας όπου συνολικά έπαιξε 19 φορές βρίσκοντας τα αντίπαλα δίχτυα 10 φορές. Το 2005-2006 έπαιξε στον Ιδομενέα 8 φορές, σκοράροντας 8 τέρματα.

Το 2007 έως το 2009 έπαιξε στο Β’ Τοπικό με την ομάδα Τιτάν. Την πρώτη σεζόν βγήκε δεύτερος σκόρερ της Κατηγορίας με 33 γκολ ενώ τη δεύτερη ευτύχησε να δει πρώτο το όνομα του στους πίνακες των σκόρερ πετυχαίνοντας 36 γκολ. Το 2009-2010 πήγε στα Κεραμειά (10 γκολ).

Την επόμενη επταετία (2010-2017) έπαιξε στον Φωστήρα, ομάδα την οποία ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του, Παναγιώτη Παλαθούρα βρίσκοντας τα δίχτυα των αντιπάλων του 150(!) φορές (πρωτάθλημα και Κύπελλο). Μάλιστα τον πρώτο χρόνο ευτύχησε να βγει πρώτος σκόρερ στη Γ’ Κατηγορία ενώ και τον τελευταίο έμελλε να κερδίσει πρώτος τη ”μάχη” των σκόρερ της Β’ Κατηγορίας.

πηγή φωτό: palathouras4.blogspot.com

Από το 2020 βρίσκεται στην Ασπίδα και φέτος σκόραρε συνολικά 13 φορές, Υπενθυμίζουμε ότι η πρώτη του χρονιά στο σύλλογο δεν εξελίχθηκε όπως εκείνος και πολλοί άλλοι θα ήθελαν αφού σταμάτησε λόγω κορονοϊού.

• Τα στατιστικά είναι από το προσωπικό αρχείου του ποδοσφαιριστή

Αρχικά ο έμπειρος άσος όπως ήταν φυσικό μίλησε για τις μαγικές στιγμές που έζησαν όλοι Ασπίδα, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για τον πρόεδρο, κ. Δημήτρη Ρουσκέτο τον οποίο χαρακτήρισε το “Α και το Ω” του συλλόγου που τα κάνει όλα μαζί με τους Σταύρο Κόνιαλη και Δημήτρη Ταξιάρχου.

Ιδιαίτερη στιγμή για τον αειθαλή στράικερ η βράβευση από τον κ. Ρουσκέτο για την προσφορά του στο σωματείο από το 2020 μέχρι και σήμερα. Την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο πέτυχε συνολικά 13 τέρματα στη Β’ Κατηγορία όντας ο πρώτος σκόρερ της Ασπίδας.

Η επιθυμία μου είναι να κλείσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα στην ομάδα που έκανα τα πρώτα μου βήματα, τον Ηρακλή Νεροκούρου.

Σε ερώτηση για το αν συνεχίσει και του χρόνου να αγωνίζεται στα γήπεδα δεν έκρυψε την επιθυμία του να επιστρέψει στα Νεροκούρου λέγοντας χαρακτηριστικά ότι τίποτα δεν αποκλείεται για φέτος. Έτσι άφησε ανοιχτό το παραθυράκι της ενασχόλησης του με το ποδόσφαιρο που τόσο πολύ αγαπάει.

Ωστόσο τόνισε πως όταν έρθει η στιγμή να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια  δεν πρόκειται να ακολουθήσει τον δρόμο του αδελφού του Παναγιώτη Παλαθούρα, ο οποίος ασχολείται με την προπονητική.

Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη χειρότερη στιγμή της ποδοσφαιρικής του καριέρας, η οποία δεν ήταν άλλη από τον σοβαρό τραυματισμό του στο παιχνίδι κόντρα στην Άμιλλα τη φετινή σεζόν, λέγοντας πως για 12 βράδια δεν μπορούσε να κοιμηθεί και να αναπνεύσει από τον πόνο.

Τέλος δεν παρέλειψε να κάνει τις προβλέψεις του για τον Απόλλωνα, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα κερδίσει την άνοδο στη Γ’ Εθνική ενώ για το τέλος θέλησε να περάσει το δικό του μήνυμα προς όλους τους εμπλεκόμενους που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε στο sportcaster.gr και τη δημοσιογράφο, Χριστίνα Κουργιαντάκη:

Μια ποδοσφαιρική σεζόν μετά από χρόνια αποχής ολοκληρώθηκε ποια είναι τα συναισθήματα σου;

Αισθάνομαι δοξασμένος και ευλογημένος. Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής χρονιάς είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στο παιχνίδι με την Άμιλλα, ο οποίος θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο σοβαρός. Δέχθηκα ένα χτύπημα στο θώρακα που με άφησε εκτός δράσης για ένα μήνα αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά αφού το ξεπέρασα. Η χρονιά τελείωσε έχοντας υγεία, με την ομάδα να τερματίζει σε μια ικανοποιητική θέση. Το σημαντικό ήταν ότι δεν ζοριστήκαμε για την παραμονή μας με βάση τα δεδομένα της χρονιάς και με το υλικό που είχαμε.

Το σχόλιο σας για τη φετινή πορεία της Ασπίδας.

Στην ομάδα βρίσκομαι τα τελευταία δύο χρόνια. Ο πρόεδρος του συλλόγου, κ. Δημήτρης Ρουσκέτος είναι το Α και το Ω σε αυτή την ομάδα, τα κάνει όλα μαζί με τους Σταύρο Κόνιαλη και Δημήτρη Ταξιάρχου. Απέναντι σε εμάς τους ποδοσφαιριστές έδειξε και μας συμπεριφέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω δημόσια, όπως και τον κ. Δημήτρη Φούρλα, ο οποίος είναι αξιόλογος προπονητής και πάνω απ’ όλα αξιόλογος άνθρωπος. Φέτος περάσαμε μαγικές στιγμές με πολύ ”καλαμπούρι”, πολύ γέλιο. Άλλωστε αυτό είναι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, μια παρέα, μια καλή ατμόσφαιρα, μια ψησταριά στο γήπεδο. Αυτό είναι και το ζητούμενο, όταν παίζουμε να περνάμε εμείς οι ίδιοι καλά, να μην υπάρχουν ανάμεσα στους παίκτες διαμάχες.

Φέτος διοίκηση, ποδοσφαιριστές, προπονητής και τεχνικό επιτελείο ήμασταν όλοι μια οικογένεια. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους και για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπο μου την αγάπη. τον σεβασμό και την ειλικρίνεια που έδειξαν σε όλους. Για μένα τέτοιες συμπεριφορές στο ποδόσφαιρο μετράνε αρκετά ειδικά στις μέρες μας.

Στην αρχή αντιμετωπίσαμε πρόβλημα στο ρόστερ αφού δεν είχαμε να συμπληρώσουμε τον απαιτούμενο αριθμό παικτών για να κατέβουμε στον αγωνιστικό χώρο που είχε ως αποτέλεσμα να δεχόμαστε σε αρκετά ματς πολλά γκολ όμως δεν το βάλαμε ποτέ κάτω, συνεχίσαμε. Δεν τα παρατήσαμε ποτέ. Στη συνέχεια ενισχυθήκαμε απ’ ότι φάνηκε με βάση τα αποτελέσματα που φέραμε από τον Ιανουάριο και μετά, με την ομάδα να εξασφαλίζει χωρίς άγχος την παραμονή της.

Έχεις αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια τη μεγάλη σου αγάπη για το ποδόσφαιρο, θα συνεχίσεις να το υπηρετείς και την επόμενη χρονιά;

Η επιθυμία μου είναι να κλείσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα στην ομάδα που έκανα τα πρώτα μου βήματα, τον Ηρακλή Νεροκούρου που υπηρετήσαμε για πολλά χρόνια εγώ και η οικογένεια μου και έτσι τίποτα δεν αποκλείεται για φέτος. Πολλές φορές σκέφτεσαι να σταματήσεις όμως όταν έρχεται μια καινούργια χρονιά, πάντα ”ξυπνάει” κάτι μέσα σου… μια ”δίψα” να ξανά μπεις στο γήπεδο.

Ήταν η ομάδα από όπου ξεκίνησα, ο πατέρας μου για 16 ολόκληρα χρόνια ήταν πρόεδρος στον Ηρακλή Νεροκούρου. Το γήπεδο των Νεροκούρου το έφτιαξαν οι παππούδες μας με γκασμάδες, με φτυάρια, άλλες εποχές τότε. Ο πατέρας μου ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στην ομάδα του Ηρακλή.

Σε περίπτωση που σταματήσεις το ποδόσφαιρο, υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου στο μέλλον να το υπηρετήσεις από κάποιο άλλο πόστο;

Όχι δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μου ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να ασχοληθώ διοικητικά κάποια στιγμή αλλά όσον αφορά την προπονητική, το αποκλείω γιατί ποτέ δεν ήθελα να ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι.  

Σε ένα πρωτάθλημα με έντονο συναγωνισμό, καταφέρατε να βάλετε το όνομα σας στους πίνακες των πρώτων σκόρερ πετυχαίνοντας συνολικά 13 γκολ, πώς νιώθεις για αυτό;

Νιώθω χαρούμενος που βοήθησα με τα τέρματα που πέτυχα και την προσφορά μου στον αγωνιστικό χώρο την ομάδα να παραμείνει στην κατηγορία και να τερματίσουμε στην 10η θέση της Β’ Κατηγορίας.

Είσε η τρανή απόδειξη ότι το ποδόσφαιρο πέρα από ικανότητα που πρέπει να έχει κάποιος, χρειάζεται αφοσίωση και ανιδιοτελής αγάπη. Τι είναι για εσένα το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;

Για μένα παρόλο όταν κάποιος αποφασίσει να αγωνισθεί σε ερασιτεχνική κατηγορία πρέπει να διαθέτει επαγγελματισμό, σοβαρότητα ώστε να ακολουθεί τις προπονήσεις. Η προετοιμασία είναι το παν για έναν ποδοσφαιριστή και αν την ακολουθήσει πιστά τότε σίγουρα θα αποκτήσει πολλά εφόδια για το υπόλοιπο της χρονιάς. Αν προετοιμαστείς κατάλληλα η χρονιά θα βγει χωρίς κούραση.

Φαντάζομαι ότι θα ήταν ιδιαίτερη στιγμή για εσένα στα δύο παιχνίδια που βρέθηκες αντιμέτωπος με την ομάδα που προπονεί ο αδελφός σου, Παναγιώτης Παλαθούρας. Ένα σχόλιο για την πορεία του Νέου Σαμψών.

Έχουμε έρθει αρκετές φορές αντιμέτωποι με τον αδελφό μου, το συναίσθημα αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο. Το να είσαι μέσα στα γήπεδα στην ηλικία που είμαστε, να υπάρχουν αυτά τα όμορφα πειράγματα μεταξύ μας. Για ενενήντα λεπτά είμαστε αντίπαλοι τόσο με τον αδελφό μου όσο και με τα υπόλοιπα παιδιά που είμαστε φίλοι και γνωστοί. Φέτος η ομάδα του Νέου Σαμψών έκανε μια πάρα πολύ καλή χρονιά, με τον Παναγιώτη να βοηθάει αρκετά. Είχε υλικό το οποίο αποδείχθηκε αρκετά καλό και έφερε την ομάδα στην 5η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Χωρίς δουλειά δεν μπορείς να βγάλεις κανένα αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι του Νέου Σαμψών είναι ευχαριστημένοι με τη θέση που κατέλαβαν.

Αν σου ζητούσα να ξεχωρίσεις την καλύτερη αλλά και την πιο δύσκολη στιγμή σου στην ποδοσφαιρική σου καριέρα, ποιες θα ήταν αυτές;

Όσα χρόνια παίζω μπάλα η πιο δύσκολη στιγμή που βίωσα ήταν ο τραυματισμός μου στο ματς με την Άμιλλα. Ο τερματοφύλακας άθελα του με χτύπησε στον αέρα με το γόνατο του στο θώρακα μου. Είχα 12 βράδια να κοιμηθώ από τους πόνους, δεν μπορούσα να αναπνεύσω, να βήξω. Από το 1990 που παίζω μπάλα δεν έχω βιώσει ποτέ ξανά κάτι ανάλογο. Θα μπορούσε ο τραυματισμός να είχε αποβεί μοιραίος, αν χτυπούσα σε κάποιο άλλο σημείο γιατί η σύγκρουση ήταν πάρα πολύ δυνατή. Όσον αφορά τις δύο καλύτερες στιγμές ήταν δύο συνεχόμενα νταμπλ στην Α’ τοπική Κατηγορία Χανίων που πήρα με τον Θησέα τη σεζόν 2001-2002 (24 συμμετοχές, 9 γκολ) και την Ιωνία τη σεζόν 2002-2003 (32 συμμετοχές, 18 γκολ), ”έτρεχα” ένα αήττητο σερί 75 αγώνων.

Θα ήθελα και ένα σχόλιο για τον Απόλλωνα που δίνει τη δική του ”μάχη” στα μπαράζ ανόδου της Γ’ Εθνικής.

Ο Απόλλωνας διαθέτει ένα πάρα πολύ καλό υλικό, έχει έναν αξιόλογο πρόεδρο τον κ. Σταύρο Δρικάκη και ικανότατους προπονητές. Η πορεία που έχει κάνει φέτος είναι δουλειά χρόνων και άξια βρίσκεται στη θέση που είναι. Πιστεύω ότι είναι το φαβορί για την άνοδο. Είμαι σίγουρος ότι η ομάδα του Αγίου Ιωάννη θα εκπροσωπήσει το χανιώτικο ποδόσφαιρο επάξια στη Γ’ Εθνική Κατηγορία.

Κλείνοντας θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους τους ποδοσφαιριστές, στους παράγοντας και στους προπονητές που ασχολούνται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ότι πρέπει να μάθουν να αποδέχονται και την ήττα και την ισοπαλία. Μόνο έτσι θα πάνε μπροστά σαν σωματεία.