Γενικά οτιδήποτε συμβαίνει που περιορίζει την ελευθερία των ανθρώπων κινδυνεύει να μετατραπεί σε καταστροφή για την οικονομία καθώς περιορίζει τις συναλλαγές.

Είτε ο  περιορισμός προέρχεται από κυβερνητικό εξαναγκασμό είτε από φυσικά φαινόμενα, οι συνέπειες από των περιορισμό των συναλλαγών έχουν σημαντικές συνέπειες στην οικονομία. Ο covid-19 δημιούργησε κάτι  που διατάραξε τη φυσιολογική λειτουργία της κοινωνίας.

Οι στατιστικολόγοι δεν μπορούν να βρουν καμία σημαντική διαφορά σε επιπρόσθετη οικονομική ύφεση μεταξύ των χωρών που «κλειδώθηκαν» και εκείνων που δεν το έκαναν. Στην Δανία με κλείσιμο της οικονομίας λόγω καραντίνας,  η καταναλωτική δαπάνη μειώθηκε κατά 29%, ενώ στην Σουηδία χωρίς καραντίνα και κλείσιμο της οικονομίας, η καταναλωτική δαπάνη μειώθηκε κατά 25%. Στην Σουηδία χωρίς καραντίνα ο τζίρος στα εστιατόρια έπεσε 70%.  Στην Κίνα 3 μήνες μετά την καραντίνα, το λιανικό εμπόριο ανέκαμψε στο 60% της προ κορωνοϊού εποχής, τα ξενοδοχεία λειτουργούν με 50% πληρότητα, 75% λιγότερα άτομα ταξιδεύουν και οι χρεοκοπίες άρχισαν να αυξάνονται 3 μήνες μετά την καραντίνα. Είναι ο φόβος που διατάραξε την οικονομία και την κοινωνία.